۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۴:۴۹
کد خبر: 393
ضرورت حمایت حقوقی از شهرداران

علی نوذرپور:شهردار منطقه 22/شهرداران کاری بسیار شاق و سختی دارند، تنوع وظیفه ای آنها معرکه است. از مرده شوری تا نشاء گل و گیاه. از جمع آوری زباله یا به ادبیات فاخر پارسی- همان پسماند- تا نورافشانی و زیباسازی میادین. از آسفالت معابر تا احداث میادین بزرگ. از جمع آوری دستفروشان تا اکرام ایتام. از تخریب ساختمان های بدون پروانه تا احداث فرهنگسراها. از رسیدگی به آسیب دیدگان اجتماعی تا مقابله با سیل و زلزله و اخیراً کرونا. از شهردار روز تا شهردار شب.

همیشه و در همه حال بیدار و شب زنده دار و آماده باش. نگران آب گرفتگی ها و آب ماندگی ها. نگران کمبود درآمد و ندادن حقوق کارکنان. نگران تخلفات ساختمانی و مانند اینها. اما راستی چه کسی نگران شهرداران است؟ چه فرد یا نهاد و یا سازمانی از آنها حمایت می کند؟ چه کسی حالی از آنها می پرسد؟ احوالی از آنها می جوید؟

اینها و امثال این موارد زندگی پر از هیاهوی شهرداران این سرزمین است. همه از او انتظار دارند. همه به عنوان حامی به او اشارت دارند. به چشم خزانه نگاهش می کند. در ایام شادی و عزا نگاه ها به سوی اوست. از او انتظار حمایت و پشتیبانی و دستگیری دارند.

غم مردم داشتن، غم آنها خوردن و به آسایش، آرامش و سلامت مردم فکر کردن، پیشه همه شهرداران این مملکت است. اما همین شهردار با همه این اوصاف گاه و بیگاه می باید در معرض سوال و بازخواست باشد و اینکه چرا به موقع از این ساخت و ساز غیرمجاز جلوگیری نشد. چرا در زمان مقرر زباله مردم جمع نشد. چرا بارندگی، سیل شد و خانه ای در آب ماند و کاشانه ای آسیب دید. چرا پول فلان پیمانکار و بهمان سازنده زیاد داده شد یا کم داده شد و یا به موقع داده نشد.

چرا عوارض از سازندگان ساختمان کم گرفته شده و یا زیاد اخذ شده؟ چرا به فلان فرد مساعدت شده یا سخت گیری شده است؟ چرا درختانی که کاشته اید؛ خشک شده اند، قطع شده اند و یا سوخته اند؟ چرا از تجمع مردم در این ایام کرونایی ممانعت نشده است؟ چرا شهر تاریک است یا روشنایی آن کم است؟ و در نتیجه ناامنی و سرقت و بزهکاری بیشتر شده است. خیابان ها چرا ایمن نیست و یا به درستی اجرا نشده است؟ و در نتیجه تصادف زیاد است. مجروح و کشته می دهد خیابان ها. پاسخ گوی این موارد باید بود و صدها و شاید هزارها از این دست که در این یادداشت کوتاه نمی گنجد.

اما شهرداران چه در زمان فعالیت و چه در زمان بازنشستگی باید پاسخگو باشند. به ویژه ایامی که همان قدرت و اعتبار حداقلی ندارند و در ظاهر در دوران فراغت و بازنشستگی اند. ولی باید پاسخگوی پرونده های جور واجور دوران کار فعالیت خود باشند و این در حالی است که نه به اسناد دسترسی دارند و نه حافظه یاری می کند آن ایام را. مظلوم و تنها پاسخگو در این ایام هم شهردار است.

وزارت کشور و سازمان شهرداری ها و دهیاری ها که تقریباً بخش عمده و اساسی عمر کاری ام در این مجموعه بود - مسوولیت اساسی دارد و باید فکری بیاندیشند و کاری بکنند و از شهرداران شهرها مراقبت کنند و از آنها به ویژه در ایام بازنشستگی حمایت کنند. مراجع قضایی نیز در این خصوص چاره اندیشی کنند در غیر این صورت رویه محافظه کاری و عدم پذیرش ریسک لطمات جدی بر مدیریت شهری کشور خواهد کرد. مجمع شهرداران کلانشهرها، در یکی از نشست های تخصصی خود به این مهم بپردازد و راهکاری اساسی در این خصوص پیشنهاد دهد. دفاع از شهرداران در محاکم قضایی چه در دوره فعالیت و چه پس از آن و حفظ حرمت و پاسداشت آن برای کسانی که با تمامی وجود و تمام قد در خدمت شهر و شهروندان هستند؛ ضرورتی اساسی دارد و در راستای توسعه و ارتقاء مدیریت شهری است.

حمایت از شهرداران حمایت آبادی و عمرانی و توسعه شهرهاست. شهرداران امیدوار به آینده داشته باشیم و از آنها در مقابل خطرات حمایت کنیم تا آنها بتوانند از شهر و مردمش بخوبی حفاظت و حمایت داشته باشند.

۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۴:۴۹
کد خبر: 393

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 5 + 12 =