به گزارش شهر، پروفسور پیتر کارل کرزل، بنیانگذار و رئیس پروژه رقابت جهانی شهری (GUCP) در مراسم دوازدهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری (مجمع شهری تهران TUF) ضمن اشاره به خدمت ۱۸ ساله خود در مقام رئیس پروژه رقابت جهانی شهری در گروهی متشکل از ۱۸ پژوهشگر در زمینه مسائل شهری از آسیا، آمریکای شمالی، اروپا و آفریقا، گفت: جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری شامل چندین بخش از جمله نوآوری و فناوری‌های هوشمند و مقابله با بیماری همه گیر کرونا است.
او در بیان برخی دیدگاه‌ها درباره مسئله دورکاری، گفت: کووید۱۹ بیشتر شهرها را تحت تأثیر قرارداده است و تأثیرات آن نیز مهم و بررسی آن جالب است. دوستی دارم که در یک شرکت فناوری در آستین، تگزاس، یکی از شهرهای بزرگ با فناوری پیشرفته کار می‌کند. او به طور کامل از منزل خود، در فاصله ۴۸ کیلومتری اداره در مرکز شهر مشغول به کار است. به مدت چندین ماه دفتر مرکز شهر یعنی کل طبقه یک ساختمان بزرگ، بسته و قفل خواهد شد. بنابراین هیچ کارمندی حتی نمی‌تواند وارد این مکان شود. این موضوع تأثیری است که کووید ۱۹ بر مرکز شهر خواهد گذاشت.
کرزل با بیان اینکه با خانه ماندن کارگران، افراد کمتری به رستوران‌ها و فضاهای اجتماعی و فرهنگی مراجعه خواهند کرد، اضافه کرد: کارمندان کمتری برای خریدهای مختلف به فروشگاه‌های بزرگ و سایر فروشگاه‌های خرده فروشی مراجعه خواهند کرد. هر دو بخش، اجتماعی و خرده فروشی به شدت تحت تأثیر پیامدهای این همه گیری قرار گرفته‌اند. درنهایت، بسیاری از شرکت‌ها احتمالاً به این نتیجه خواهند رسید که به طبقه کامل برج اداری احتیاج ندارند، اما با فضای بسیار کمتری می‌توانند از پس کار برآیند.
او با اعلام اینکه کووید ۱۹ درحال حاضر تقریباً در تمام شهرهای بزرگ ایالات متحده، تأثیر منفی بر بازار املاک تجاری دارد، گفت: به طور برعکس، این همه گیری تأثیری مثبت بر شهرهای کوچکتر، تا حدی دوردست و نیز شهرهایی دارد که این کارمندان اکنون از آن‌جا مشغول کار هستند. این اجتماعات جذاب اغلب برای تفریح به جنگل‌ها و دریاچه‌ها نزدیک‌تر هستند. آن‌ها محلات صمیمی، امکانات شهری مانند تسهیلات فرهنگی، امنیت عمومی، مدارس بهتر و فضاهای شهری قابل پیاده روی با دوچرخه سواری دارند. این همه گیری، زندگی جدیدی را به بسیاری از شهرهای کوچکتر و شهرهای دیگر ایالات متحده به ارمغان آورده است بنابراین به میان قابل توجهی این تعادل از شهرهای بزرگ به اجتماعات کوچکتر منتقل شده است که در گذشته مورد غفلت بود.
بنیانگذار و رئیس پروژه رقابت جهانی شهری (GUCP) درباره تأثیرات کرونا بر شرکت و کارمندان، توضیح داد: در بسیاری از نهادهای تجاری، کار به طور موثری به شکل تیمی انجام می‌شود. در محیط کار یک اداره اعضای تیم با یکدیگر آشنا می‌شوند و می‌توانند دیگران را به پیش برانند، مسئولیت‌ها را تقسیم کنند و به طور کلی موثرترین اقدام را انجام دهند. با دورکاری کارایی چنین تیم‌های بسیار کاهش می‌یابد. درحالی‌که بسیاری از کارمندان گزارش می‌دهند که هنگام کار در خانه به طور فردی، بهره وری بیشتری دارند چرا که هیچ یک از عوامل حواس پرتی ناشی از تعامل با تعدادی از افراد وجود ندارد. اما کار کردن در قالب یک گروه متصل توسط زوم یا برخی دیگر از انواع ارتباطات ویدیویی، همانند آن نیست. حفظ پویایی و تعامل دشوار است و بهره وری می‌تواند از بین برود.
او درباره تأثیر دورکاری بر اداره و کارمندان آن، گفت: کار مشترک در یک فضای اداری تأثیراتی مثبت بر شرکت و کارمندان آن دارد. وقتی کارمندان از خانه کار می‌کنند، می‌توانند کارهایی را که برای آن‌ها محول شده انجام دهند و در واقع حتی می‌توانند بازده بیشتری نسبت به زمانی‌که در اداره بودند، داشته باشند. اما این همه گیری مانند یک عکس فوری از یک فیلم است که شاید برای سال‌ها ادامه داشته باشد. این همه گیری دارای پیامدهای مثبت و منفی است. اگر ارتباط کمی بین مدیریت ارشد و کارکنان دورکار وجود داشته باشد، یا ارتباطی وجود نداشته باشد. چگونه شرکت قادر خواهد بود که تعیین کند کدام کارمند باید ارتقاء یافته و سمت‌های بالاتر منصوب شود یا برعکس، چگونه کارمند می‌تواند مدیران را با مهارت‌ها و استعدادهای خود برای موقعیت پیشرفته تحت تأثیر قرار دهد.
به گفته کرزل؛ اگر کارمند در اداره حضور نداشته باشد چگونه می‌تواند در «سیاست اداره» یا تعاملات شرکت کند و آیا این امر منجر به پیشرفت در شرکت خواهد شد. درحال حاضر شاید به نظر می‌رسد این مسائل جزئی هستند اما در طولانی مدت و با درنظر داشتن منافع هر دوطرف یعنی شرکت و کارمند، می‌توانند از نظر بهره وری بلند مدت و موفقیت بازار شرکت و همچنین موفقیت شغلی کارمند به یک ضرر جدی تبدیل شود.
بنیانگذار و رئیس پروژه رقابت جهانی شهری (GUCP) در پایان بیان کرد: گزارشات اولیه از تأثیرات کویید ۱۹ تغییراتی با نتیاج مثبت برای جوامع کوچکتر نشان می‌دهد درحالی‌که اثرات مثبت کمتری برای بزرگ‌ترین شهرها داشته است. سال آینده باید پیامدهای دورکاری بیشتر روشن شود. امید است که در آینده نزدیک بتوان میان شهرداری تهران و پروژه رقابت جهانی شهری ارتباط کاری برقرار کرد و چه بسا همه ما پس از همه گیری در یک دنیای نزدیک به هم و صمیمی زندگی کنیم.
خبرنگار: ملیکا هاشمی
نظر شما