به گزارش شهر، سیاست‌های نادرست و با هدف درآمدزایی در دوره‌ای از مدیریت شهری سبب شد تا تهران چیزی شبیه به کارگاه ساختمانی باشد که حالا نتیجه‌اش مال‌ها و برج‌هایی است که آسمان و زمین را از شهروندان گرفته است.
گرچه تهران، دیگر تهرانی که پر از باغ و خانه‌هایی ویلایی بود نمی‌شود اما؛ اجرای برخی سیاست‌ها در سه سال گذشته و توجه به ایجاد فضای عمومی به شکل‌گیری پروژه‌هایی از جنس اجتماعی و فرهنگی منتج شد. یکی از این اقدامات احیای پهنه فرهنگ و هنر رودکی بود که فاز نخست آن در دوم تیر ۱۳۹۹ افتتاح شد.
پهنه فرهنگی رودکی از شمال به خیابان انقلاب، از جنوب به خیابان نوفل لوشاتو، از شرق به خیابان حافظ و از غرب به خیابان ولیعصر منتهی می‌شود که در آن ۳۸ ساختمان تاریخی و ارزشمند شناسایی شده که شاخص‌ترین و اثرگذارترین آنها بنای تئاتر و تالار وحدت است.
در محدوده پهنه رودکی، ارزش‌های هویتی و فرهنگی، محدود به کالبد نبوده و طیف وسیعی از عرصه‌های شهری، رفتارهای اجتماعی، خاطرات ذهنی را نیز شامل می‌شوند.
بر این اساس است که این طرح به عنوان بزرگترین پروژه فرهنگی شهر تهران در مرکز پایتخت، با مدیریت سازمان زیباسازی شهر تهران و همکاری شهرداری منطقه ۱۱، شرکت توسعه فضاهای فرهنگی و دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی به عنوان یک پهنه فرهنگی هنری در تهران راه اندازی شده است.
ایده قلب فرهنگی تهران نیز ناظر بر آشکارسازی و توسعه کارکردهای فرهنگی هنری این منطقه، پررنگ کردن جایگاه ۲ ساختمان تئاترشهر و تالار وحدت در هویت فرهنگی شهر تهران، پیوند دادن کارکردهای فرهنگی هنری این مناطق با بقیه محلات دارای کاربری‌های فرهنگی و هنری در مرکز تهران و همچنین فعال‌تر کردن کاربری‌های فرهنگی هنری متعدد موجود در این منطقه است.
پیشتر پیروز حناچی، شهردار تهران در آیین افتتاح و بهره برداری از پیاده راه خیابان شهریار گفته بود: «این پیاده راه به عنوان یک فضای عمومی برای استفاده همه مردم به ویژه توان یابان مناسب سازی شده است و این ویژگی منحصر بفرد این خیابان است.»
تبدیل این گذر فرهنگی به گذر دستفروشان دغدغه ای است که شهردار تهران با اشاره به آن گفت: «چنین فضاهایی طبعتا به عرضه انواع محصولات تبدیل می شود و این حقیقت را باید پذیرفت اما در این گذر عرضه محصولات با ضابطه ای خاص انجام می شود.»
نظر شما