ساختمان سینگر

در خیابان سعدی جنوبی بعد از چهارراه مخبرالدوله پلاک ۱۵۰ ساختمانی قرار دارد که در دهه‌ ۲۰ و دوره‌ پهلوی ساخته شد. نیکلای مارکف، معمار روس‌تبار مقیم ایران معماری این بنا را که به ساختمان سینگر شناخته می‌شود به عهده داشت. در بنای آن از سنگ تراورتن استفاده شده، نمایی که یادآور معماری کلیسای مریم مقدس و سنت استپانوس است. معماری بنا اقتباسی از سبک‌های رایج معماری آن روز اروپا بود که نمونه‌ای نئوکلاسیک برگرفته از معماری کلاسیک قرن شانزدهم اروپاست. «SINGER» نام شرکت آمریکایی سازنده‌ چرخ خیاطی بود و نام این ساختمان به دلیل استقرار نمایندگی شرکت سینگر به آن داده شد. ساختمان سینگر پس از انقلاب، تخلیه شد و بعدتر به صورت بنایی متروکه درآمد تا این‌که اوایل دهه ۶۰ به مالکان خصوصی واگذار و به دفتر شرکت و انبار تبدیل شد. این اثر در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۸۵ با شماره‌ ثبت ۱۶۲۵۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.