آنچه مسلم است این است که امروزه مساله فروش تراکم به یکی از اجزای اداره شهرها در کشور درآمده است. فروش تراکم برای اداره شهر مانند فروش نفت است برای اداره کشور یعنی اتکا به یک منبع محدود جبران ناپذیر برای اداره یک مجموعه.
همچنان که نفت محدود است و میزان آن حد مشخصی در کشور دارد و نباید فکر کرد تا ابد می توان از این سرمایه برای اداره کشور استفاده کرد و چنین تصوری کاملا غیرمنطقی است مشابه آن عرصه و عیان شهرها هم محدود است.
در شهری مانند تهران اگر به نقشه شهر نگاه کنیم میزان تراکمی که می تواند ساخته شود، میزان جمعیت پذیری که شهر تهران دارد، میزان محدودی است بنابراین آنچه مسلم است این است که اتکا به یک درآمد تکمحصولی، جبرانناپذیر و محدود کاملا غیرمنطقی است. آنچه میشود گفت این است که قطعا باید بر اساس تجربیات جهانی اتکا به درآمدهای پایدار برای اداره شهرها باشد.
نظر شما