سینا رحیم‌پور- میدانگاه، فضایی است که انسان می تواند به دور از هیاهوی موجود اقدام به آرامش آسایش و برقرار روابط و تعاملات اجتماعی، پیاده روی و دورچخه سواری کند. میدانگاه زمانی می تواند نقش خود را به درستی ایفا کند که در اختیار همه گروه های اجتماعی باشد به این معنی که همه افراد فارغ از سن، جنسیت و میزان توانایی جسمی و ذهنی امکان استفاده از آن را پیدا کنند، این یک پدیده جدید در تهران امروز به شمار می رود، چرا که زمانی که از سنت های خود و از زمینه های بومی خود جدا شدیم خیابان ها و میدان ها را صرفا به عنوان فضایی برای عبور و مرورخودرو تعریف کردیم در حالی که همه این فضاها حتی خیابان ها می توانند به صورت برابر و عادلانه تری در اختیار همه گروه ها قرار گیرد. قرار نیست خیابان فقط در اختیار خودرو باشد بلکه به همان میزان می تواند در اختیار پیاده ها و دوچرخه سوارها قرار گیرد.
میدانگاه ها و رویکرد ایجاد فضاهای باز شهری در تهران به این دلیل از سوی شهرداری تهران ایجاد شده است که بتواند زمینه خروج مردم از خانه ها برای ایجاد تعامل و روابط اجتماعی وگذراندن اوقات فراغت و موضوعاتی از این دست فراهم کند.
نظر شما