این در حالی است که ما نیازمند تصمیمات هماهنگ، کارشناسیشده و تأثیرگذاری هستیم که بتواند بهصورت ضربتی در برابر این موج جدید بایستد و آن را متوقف کند، وگرنه با فاجعهای با ابعادی بیسابقه روبهرو خواهیم شد. بهخصوص آنکه کادر درمان که ماههاست بهطور شبانهروزی درگیر مداوای این بیماری است، اکنون دچار حدی از فرسایش و خستگی شده و دقیقا در همین شرایط تعداد مراجعین در حال افزایش است. کارشناسان بسیاری معتقدند حتی توان سختافزاری درمانی ما رو به کاهش رفته و بهطور کلی نظام بهداشتی-درمانی ما نیازمند فرصت و زمانی برای بازآرایی و توانافزایی است. بدون تعطیلشدن موقت شهر بهمدت حداقل ۲هفته ما به این اهداف دست پیدا نخواهیم کرد.
متأسفانه با وجود چنین ضرورتهایی، ما از توان تصمیمگیری سریع و قاطع و حداقلهای لازم در هماهنگیهای مدیریت بحران بیبهرهایم. همه میدانیم که در میان شهرهای کشور، بیماری در تهران هماکنون بیش از جاهای دیگر قربانی میگیرد و از اوضاع نامناسبی برخوردار است. ما با شرایط پیچیدهای روبهروییم. از یکسو نظرسنجیها نشان میدهد مردم شدیدا نگران وضعیت معیشتی خود هستند تا جایی که نگرانیهای معیشتی آنها بیش از نگرانی از شیوع بیماری کروناست. از سوی دیگر با تداوم شیوع بیماری به این نحو ما به سمت بحرانیتر شدن وضعیت حرکت خواهیم کرد. لذا لازم است هرگونه سیاستگذاری با توجه به هر دو بعد اقتصادی و پزشکی ماجرا و همراه با اقناع افکار عمومی و توضیح مسائل برای مردم همراه باشد. همچنین میبایست هم در سطح ملی و هم در سطح محلی، هماهنگی کاملی وجود داشته باشد، تصمیمات بر مبنای مطالعات و دادههای آماری موجود گرفته شود و همکاری مؤثر میان دستگاههای متولی اجرای تصمیمات وجود داشته باشد؛ درحالیکه این هماهنگی و همکاری دستکم در تصمیمات مرتبط با شهرداری تهران چندان مطلوب نبوده است.
برای نمونه کاهش ساعات خدماترسانی مترو، بدون تعطیلشدن بخشهایی از نیروی کار، به وضوح به افزایش تردد و ازدحام در ساعات پایانی فعالیت مترو انجامیده و باعث شیوع بیشتر کرونا میشود. اقدامات شهرداری تهران برای کاهش زمان سررسید مترو، با توجه به توان فنی ما، برای کاهش ازدحام در مترو در این ساعات به هیچ روی کافی نیست و ما این مسئله را به مسئولان اعلام کردهایم. همچنین تصمیمگیری درباره ساعات کار مراکز خرید، بوستانها و سایر اماکن عمومی باید با هماهنگی و واگذاری اختیارات به شهرداری تهران همراه شود؛ درحالیکه هماکنون اینگونه نیست و به همین دلیل از بخش مهمی از توان شهرداری تهران برای مقابله با شیوع بیماری کووید-۱۹ بهخوبی استفاده نمیشود.
واقعیت آن است که بدون همکاری همهجانبه، اقناع افکارعمومی، کمک و همبستگی مردم و عزمی ملی جهت متوقفکردن فرایندهای تردد و تجمع در شهر، مبارزه با شیوع بیماری کووید-۱۹ ممکن نیست.
من بهعنوان شهردار تهران امیدوارم هرچه سریعتر مراجع ملی تصمیمگیر درباره کووید-۱۹، با اتخاذ تصمیمات سریع، کارشناسی و هماهنگ از اتلاف وقت و در نتیجه آن اتلاف نفوس و فرسایش بیشتر کادر درمان جلوگیری کنند.
همچنین متواضعانه از کارفرمایان محترم تقاضا دارم برای حفظ جان مردم، برای نجات جان کادرهای ازجانگذشته درمان و فراهمشدن شرایط بازیابی توان آنها و برای غلبه بر این بیماری در این شرایط سخت با همکاری و همیاری خود زمینه را برای در منزل ماندن بخش بزرگتری از نیروهای کار فراهم کنند. شرایط اقتصادی حال حاضر کشور با افزودهشدن کووید-۱۹، آحاد جامعه را تحتتأثیر خود قرار داده و بخش مهمی از مشاغل و کسبوکارها را با بحران مالی مواجه ساخته است؛ بهگونهای که گروههای کثیری از اقشار کمدرآمد و گروههای مختلف اجتماعی، فرهنگی و هنری که همگی از سرمایههای شهروندی این شهرهستند و اعتبار اجتماعی آنها مانع از ابراز مشکلات روزمرهشان شده است، در تامین مایحتاج ضروری خود دچار مشکلات جدی شدهاند. ایفای مسئولیت اجتماعی و توجه ویژه به این موضوع از سوی بنگاههای اقتصادی برخوردار از توان مالی، زمینهساز همدلی و تشریک مساعی در ایجاد یک حرکت جمعی گسترده برای عبور از بحران موجود است. ما باید همچون ابتدای سال همگی دست در دست هم، با عزم و ارادهای ملی، به جنگ کووید-۱۹ برویم و با همبستگی ملی بر آن غلبه کنیم. بدون مدیریت هماهنگ، همیاری همگانی و مشارکت جمعی، غلبه بر این بیماری بسیار دشوار خواهد بود.
منبع: روزنامه همشهری
نظر شما