خاطراتی که در ۰۶ جا ماندند

مراکزی با کد ۰۱ که فرح آباد بود در انتهای خیابان پیروزی و ۰۶ در تهران و بین اینها در مراکز استان‌ها بود مانند ۰۵ کرمان و ۰۴ مراغه.

پادگان در قبل از انقلاب محل لشگر گارد جاویدان شاه بود. ساختمان های قدیمی شامل اصطبل ها و آسایشگاه های قدیمی سر جای خودش بود اما ساختمان های چهار طبقه جدید در دهه ۵۰ با زیربنایی که هر طبقه گنجایش یک گروهان را داشت  ساخته شده بودند.

اگر از نبش ضلع جنوب غربی پادگان که ورودی اصلی پادگان است وارد شویم چند ساحتمان چهارطبقه که محل استقرار هر گردان بود ، به چشم می خورد که بین این ساختمان ها و میدان صبحگاه چند ساختمان کوچکتر بود که فرماندهان گردان ها و ارکان اداری در آنها مستقر بودند و همچنین واحد تعمیرات و واحد خشکشویی هم آنجا بود.

 چون پادگان قبل انقلاب هم یکی از مراکز آموزش بود و سیستم آموزش متکی به آموزه های سنگین داشت، درمنطقه خوش آب و هوای تهران واقع شده بود، به آن  جهنم سبز هم می گفتند.

یک خاطره سربازی

روزهای نخست سر صف صبحگاه از تخصص سربازان پرسیده میشد چند روزی ما اعلام آمادگی نکردیم تا این زمزمه پیش آمد که مبادا این تخصص ها به تقسیم سربازان ربط پیدا کند و سربازان متخصص را فقط نگه میدارند.

فردای آن روز که پرسیدند کسی کار خشک شویی بلد هست من و یک نفر دیگر که سنش زیاد بود و دیر به سربازی رفته بود دست هایمان را بلند کردیم، من از او پرسیدم بلدی؟ و او گفت بله. پس از آن به ما ماموریت دادند خشک شویی از کار افتاده پادگان ۰۶ را تجهیز ، تعمیر و راه اندازی کنیم و گفتند اگر بتوانید خشکشویی را راه اندازی کنید همین جا شما را نگه میداریم. یک هفته مرخصی دادند برای خرید لوازم یدکی و من از جیب خرج کردم برای خرید لوازم تا اینکه خشک شویی راه افتاد. فردای آن روز سر صبحگاه از من و آن سرباز تشکر و قدر دانی کردند  و یک هفته مرخصی تشویقی به ما دادند و ما هم بی خبر و خوشحال رفتیم مرخصی. بعد که برگشتیم دیدیم دو نفر دیگر را برای کار در خشک شویی گماشتند و زیر قولشان با ما زدند.