راهکار کاهش آلودگی هوا اخذ تصمیمات صحیح مدیریتی است نه صرفا توسعه ناوگان حمل‌ونقل عمومی/آمار دقیقی از سهم منابع آلاینده وجود ندارد

به گزارش خبرنگار شهر، ابتدایی‌ترین راهکاری که برای کاهش آلودگی هوا به ذهن همه ما خطور می‌کند، افزایش و توسعه ناوگان حمل  نقل عمومی است تا شهروندان تمایل کمتری به استفاده از خودروی شخصی داشته باشند. الزام معاینه فنی، استفاده از خودروهای برقی و هیبریدی، جایگزینی موتورسیکلت‌های برقی و انژکتوری با موتورسیکلت‌های کاربراتوری و استفاده از دوچرخه و اسکوتر برقی از جمله دیگر راهکارهای کاهش آلودگی هوا است. اما یک کارشناس حمل و نقل عمومی معتقد است که باتوجه به شرایط موجود اقتصادی و محدودیت منابع مالی، می‌توان با اتخاذ تصمیمات مدیریتی صحیح به کاهش آلودگی هوای کلانشهری نظیر تهران کمک کرد. در همین راستا این کارشناس حمل و نقل عمومی در زمینه کاهش آلودگی هوا به مدیریت شهری پیشنهاداتی ارائه کرد که در ادامه خواهید خواند.

مهدی حسن زاده در گفت‌وگو با شهر، با بیان اینکه تأمین منابع مالی یک عامل مهم برای کاهش آلودگی هوا بشمار می‌رود، عنوان کرد: ابتدایی‌ترین راهکار، توسعه ناوگان حمل ونقل عمومی است. اما به نظر می‌رسد که همه محدودیت‌ها، محدودیت منابع مالی نیست.

این کارشناس حمل و نقل، پایش و اندازه گیری دقیق و مستمر را یک اقدام زیربنایی در حوزه آلودگی هوا اعلام کرد و افزود: هنوز که هنوز است آمار دقیقی از آلودگی هوا و آلاینده‌ها وجود ندارد به همین علت، تحلیل و تصمیم گیری‌های صحیحی انجام نمی‌شود.

حسن زاده در ادامه عنوان کرد: ۱۹ فرودین ۱۴۰۱، شاخص آلودگی هوا طی ساعاتی به بیش از عدد ۴۰۰ رسید که هر سازمان مرتبط، شاخص و علت‌هایی مختلف را اعلام کرد. نباید شاخص آلودگی هوا را با حدس و گمان اندازه گیری کرد. گفته می‌شود اگر بتوان چیزی را دقیق اندازه گیری کرد می‌توان مدیریت صحیحی در اجرای آن داشت.

وی ضمن اشاره به تاریخ انتشار آخرین سیاهه انتشار، گفت: آلاینده‌های متحرک سهم ۷۰ درصدی در آلودگی هوا دارند؛ سهمPM۲.۵  در این آمار زیاد نیست اما اثرگذاری بالایی در آلودگی هوا دارد. آخرین آمار سیاهه انتشار مربوط به پنج سال گذشته است؛ درحالی‌که هر سال سهم منابع نسبت به تغییر شرایط خودروها، صنایع و ... تغییر می‌کند.

کارشناسان حمل و نقل، آمار دقیقی از میزان آلاینده‌ها ندارند

حسن زاده در ادامه بیان کرد: ما به عنوان کارشناس حوزه حمل و نقل، اطلاعات دقیق و درستی از میزان آلاینده‌ها نداریم و به همین علت تحلیل‌های درستی صورت نمی‌گیرد. نتیجه این تحلیل‌های حدسی، عدم اتخاذ تصمیم‌های صحیح است. اگر فرض شود که آخرین اطلاعات منتشر شده، اطلاعات صحیحی است و به طور مثال سهم قابل توجهی از آلاینده‌ها مربوط به وسایل نقلیه سنگین  می‌شود، حل این مشکل لزوماً نیاز به منابع مالی و بودجه زیادی ندارد. راهکار این معضل اتخاذ یک تصمیم مدیریتی برای تردد کامیون‌ها و کامیونت‌ها است.

این کارشناس حمل و نقل یکی از راهکارهای کاهش تولید آلاینده ها را الزام کامیون‌ها به استفاده از فیلتر جاذب دوده عنوان کرد و افزود: همچنین اگر سهم موتورسیکلت‌ها در تولید آلاینده‌ها ۱۰ درصد باشد، شهرداری نیازی به بودجه زیادی برای کاهش سهم آلاینده‌های موتورسیکلت ندارد. برای مثال باید قانونی مصوب شود که براساس آن مالکان موتورسیکلت‌های فرسوده از سه یا ۶ ماه دیگر حق تردد در محدوده طرح ترافیک را نداشته باشند و ورود آن‌ها مشروط به دریافت معاینه فنی و رفع نقص فنی آلایندگی باشد.

حسن زاده در ادامه اضافه کرد: همچنین دولت می‌تواند تسهیلاتی را برای موتورسیکلت‌ها درنظر بگیرد تا بانک‌ها برای خرید موتورسیکلت برقی به مالکان وام پرداخت کنند.

ضرورت ارتقاء شهرداری تهران در حوزه تصمیمات مدیریتی

وی با تأکید براینکه عمده اقدامات در زمینه کاهش آلودگی هوا، تصمیمات مدیریتی است، گفت: شهرداری باید این ساز و کارها را به یکدیگر وصل کند و خودش را در حوزه تصمیمات ارتقاء دهد. تنها راهکار کاهش آلودگی هوا، افزایش ناوگان اتوبوسرانی و مترو نیست بلکه باید تصمیم گیری‌های مدیریتی صحیحی اتخاذ شود. خلاء تصمیمات مدیریتی در حوزه آلودگی هوا حس می‌شود.

این کارشناس ضمن اشاره به ذهنیتی مبنی بر اینکه وسایل نقلیه شخصی آلودگی بالایی ندارند، گفت: به باور ما کارشناسان، این ذهنیت اشتباه است اما باتوجه به نبود اطلاعات و آمار دقیق، برای نفی این موضوع نمی‌توانیم به داده‌های آماری‌ چندسال گذشته استناد کنیم. به نظر می‌رسد که خودروهای شخصی هم سهم قابل توجهی در تولید آلاینده‌ها دارند.

به گفته حسن زاده؛ پس از اینکه اطلاعات صحیحی از سهم هر آلاینده و منابع تولیدی آن به‌دست آمد، باید شروع به تصمیم گیری کرد.

وی با بیان اینکه چندسال گذشته ورود خودروهای برقی و هیبریدی به طرح ترافیک رایگان اعلام شد، افزود: این اقدام یک تصمیم مدیریتی خلاقانه و خوب بود چرا که سبب شد در یک بازه یک تا دوسال، شهروندان خودروهای برقی بخرند.چرا این تصمیم مدیریتی حذف شد؟ مگر هدف جهانی افزایش خودروهای برقی و هیبریدی به جای خودروهای بنزینی و گازوئیلی نیست؟ 

این کارشناس با بیان اینکه حمل و نقل پاک در سراسرجهان، درحال ایفای یک نقش کامل است و سهم ۵ تا ۲۰ درصدی در جابجایی روزانه شهروندان دارد، گفت: طی چند دهه گذشته هزاران میلیارد تومان هزینه مترو تهران شده اما سهم آن در جابجایی مسافران فقط ۵ درصد است؛ اتوبوسرانی نیز سهم ۴ درصدی در جابجایی دارد. این درحالی‌ست که سهم خودروهای شخصی در جابجایی‌های روزانه بیش از ۷۰ درصد برآورد شده است. حتما که ضرورت دارد ناوگان مترو و اتوبوس به طور مستمر توسعه یابد اما به موازات آن اتخاذ راهکارهای مدیریتی مناسب و همچنین ترویج حمل‌ و نقل پاک نیز ضرورت دارد.

انتهای پیام/