به گزارش خبرنگار شهر؛ برآوردهای تصمیم گیران حوزه فرهنگی نشان می دهد گفتمان شهری یکی از مولفه های بزرگ هویت بخشی در بین شهروندان است. موضوعی که مجید اکبرشاهی دبیر هشتمین جشنواره بین المللی فیلم شهر و مدیرعامل موسسه تصویر شهر به عنوان یکی از بزرگترین کمپانی های تولید، پخش و سینماداری در تهران به آن اشاره می کند. در این مصاحبه سعی شده است تا بازخورد برگزاری هشتمین جشنواره بین المللی فیلم شهر و ورود جدی مدیریت شهری به حوزه فرهنگ سازی با ابزار فیلم و سینما را مورد بررسی قرار دهیم. در ادامه گفت و گوی خبرنگار شهر با مجید اکبرشاهی را می خوانید:
در ابتدا درباره مانیفست هشتمین جشنواره بین المللی فیلم شهر کمی توضیح دهید و میزان استقبال هنرمندان و فیلمسازان را در دو بخش داخلی و خارجی چگونه ارزیابی می کنید؟
هشتمین دوره جشنواره بین المللی فیلم شهر با شعار اشاعه اخلاق و ترویج حقوق شهروندی، مدیریت جهادی و امید به آینده همسو و همگام با سایر بخش های مختلف مدیریت شهری با هدف حرکت به سمت شعار تهران الگوی جهان اسلام کار خود را از ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ شروع کرد. استفاده از ابزار هنر و تصویر برای انتقال مفاهیم در دنیای امروز ثابت شده است. مدیریت شهری نیز بنا دارد از این امکان و ظرفیت برای اهداف خود استفاده کند. از این منظر است که جشنواره فیلم شهر قدم های خود را برداشت و امسال هشتمین دوره آن برگزار شد.
آیا در این دوره از برگزاری جشنواره تغییراتی در شاکله و ماهیت و هدف برگزاری این رویداد فرهنگی به وجود آمد؟
در این دوره سعی شد تا منطبق بر سیاست های اصلی که از ابتدا برای راه اندازی جشنواره در نظر گرفته شده بود، حرکت و این رویداد فرهنگی را برگزار کنیم. هدف اصلی مدیریت شهری به عنوان میزبان اصلی این جشنواره این بود تا از حوزه فیلم در انتقال پیام و ایجاد ذائقه در فرهنگ سازی در تمام اموری که می تواند از بستر مدیا استفاده کند، رسمیت خود را اعلام کند. در مجموع می توان گفت این جشنواره در سال های مختلف شاهد اتفاقات خوبی در زمینه ارتباط فیلمسازان با حوزه شهر بوده است، البته معتقد هستم همیشه دچار نوساناتی در فرآیند تولیدات ملی و بین المللی بوده است اما خوشبختانه راه خود را طی کرده است. همچنین اگر ما یک نگاه گذرا به تولیدات حوزه شهری در یکی دو دهه اخیر بیندازیم، چه محصولاتی که در موسسه تصویر شهر باشد چه در جاهای دیگر شهرداری تهران و یا سایر کمپانی های تولید؛ شاهد این مساله هستیم که در آثاری که به شهر به عنوان یک گفتمان موثر در حوزه هویت توجه بیشتری شده باشد، توانسته توفیقات زیادی به دست آورد. ما هم با همین هدف هشتمین جشنواره فیلم شهر را شروع کردیم و ادامه دهنده راه و رسمی بودیم که در سال های گذشته تبیین شده است.
آیا می توان ادعا کرد جشنواره فیلم شهر با هشت دوره فعالیتی که داشته دستاوردهایی را در این حوزه به دست آورده است؟
البته باید به این مساله توجه داشت که جشنواره، یک رویداد فرهنگی نوپا است که نیاز به بررسی دارد و امیدوارم با حمایت هایی که می شود در مسیر خود رشد کند و به بالندگی برسد و به مجموعه مدیریت شهری کمک کند. ارزیابی این جشنواره با ۸ سال فعالیت قدری زود است و باید کمی بیشتر منتظر ماند اما در همین مدت کم نیز دستاوردهایی را داشته که یکی از مهمترین دستاوردهای این رویداد بزرگ فرهنگی توجه بیشتر فیلمسازان به مقوله شهر به عنوان یک موجود پویا بوده است.
یک از موضوعاتی که در جشنواره هشتم فیلم شهر بعد از دو سال توقف مشاهده کردیم، استقبال فیلمسازان داخلی و خارجی از حیات دوباره این رویداد فرهنگی است. در این جشنواره چه تعداد اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال و مبنای رقابت بر چه اساسی پایه ریزی شد؟
جشنواره امسال با یک سال تاخیر از روال عادی خود برگزار شد. بنای عادی برگزاری آن به صورت دوسالانه بود اما به دلیل شیوع کرونا سال ۱۴۰۰ برگزار نشد. میزان استقبال از این جشنواره از نظر آماری قابل مشاهده است. از این منظر که فیلم های اصلی ساخته شده در کشور در بازه زمانی یک سال اخیر تولید و در جشنواره های جهانی و داخلی شرکت داشتند، در این جشنواره نیز حضور داشتند و حتی فیلم هایی که به هیچ جشنواره ای ارسال نشده بودند نیز در این جشنواره حضور داشتند. اگر بخواهیم هم از منظر آماری و کمیتی و هم از منظر کیفیتی و محتوایی این جشنواره را بررسی کنیم، شاهد این مساله هستیم که استقبال عمومی هنرمندان موثر و رسمی از جشنواره فیلم شهر خوب بوده است. این درحالی است که حتی در بخش سریال ها نیز استقبال بالا بود به نحوی که ۴۸ سریال تلویزیونی و ۱۸ سریال نمایش خانگی در این رویداد حضور داشتند که اتفاق ویژه ای است. هیات انتخاب نیز بر اساس پارامترهایی که هر کدام از این سریال ها باید داشته باشند در نهایت ۱۴ سریال تلویزیونی و ۴ سریال نمایش خانگی را در این جشنواره انتخاب کردند.
آیا این رویکرد در تمامی آثار ارسالی به جشنواره هشتم قابل رویت است؟
بله؛ این رویکرد قابل تعمیم به تمام آثار ارسالی در حوزه های مختلف جشنواره است و به همین دلیل اعتقاد دارم اتفاق خوبی در این زمینه روی داده است. به عنوان مثال در بخش بین الملل جشنواره حدود ۱۸۰۰ اثر شرکت کرده بودند که این آثار از ۱۱۲ کشور به دبیرخانه ارسال شده بود، این میزان استقبال نشان می دهد جشنواره در همین مدت کمی که از زمان فعالیت آن می گذرد، شناخته شده است و متقاضیان خاص خود را دارد، البته باید به این مساله اشاره کنم که برای برگزاری جشنواره هشتم همانطور که می دانید فرصت جمع آوری آثار زیاد نبود و حتی وقتی با برخی از جشنواره های بین المللی و یا داخلی که مقایسه کنیم، می بینیم که حتی کمتر نیز بوده است اما حجم آثار ارسال شده، نشان می دهد استقبال هم از طرف فیلمسازان بین المللی و هم از سوی هنرمندان ملی زیاد بوده است تا آثار خود را در این جشنواره ارائه دهند. من به برخی از دوستان که نقد به جشنواره دارند، عنوان می کنم که چقدر خوب است اگر بنا باشد که یک رویداد فرهنگی بی اثر باشد هیچ وقت درباره آن حرفی زده نمی شود، اما وقتی درباره انتخاب، جوایز، برگزاری و... و. بحث ها و نکاتی بیان می شود، این نشان می دهد که این جشنواره موثر است. به همین خاطر به این مساله اشاره می کنم که این رویداد فرهنگی یک رویداد قابل توجه برای اهالی هنر و رسانه است.
چه تعداد اثر در بخش های مختلف این جشنواره ارسال شد و در نهایت چه تعداد در دوره رقابت ها با هم قرار گرفتند؟
در بخش های مختلف ۳۶۳۹ اثر در جشنواره ثبت نام کردند و در بررسی هایی که انجام شد ۲۹۶ اثر به بخش رقابت در حوزه داخلی دست پیدا کردند. همچنین ۶۱ اثر در بخش بین الملل وارد رقابت شدند و از ۶۱ اثر ۴ اثر داخلی نیز برای رقابت در بخش بین الملل انتخاب شدند و در مجموع ۷۵ اثر در بخش بین الملل به رقابت پرداختند.
حوزه های رقابتی آثار به چه صورت بود؟
جشنواره در ۵ بخش مسابقه ای برگزار شد، مسابقه بین الملل، مسابقه محله، مسابقه اقلام تبلیغاتی، مسابقه پویش های هنری و مسابقه بخش سینمایی بود. بخش سینمای ایران نیز شامل فیلم های سینمایی، مستند، پویانمایی، خانگی و فیلم های بلند بود. یک بخش جنبی نیز داشتیم که درخصوص برگزاری کارگاه های آموزشی بود که امسال محمود کلاری در این بخش پنل آموزشی ای را برگزار کردند.
میزان استقبال شهروندان از این جشنواره را چگونه ارزیابی می کنید؟
جشنواره موضوعی را نمی توان با جشنواره های عمومی مانند جشنواره فیلم فجر که در سطح ملی و بین المللی برگزار می شود و تنوع موضوعی دارد، مقایسه کرد اما به این مساله اشاره می کنم در طراحی جشنواره یک نکته کلیدی وجود دارد؛ اینکه فیلمسازانی که با موضوعات شهری فیلم می سازند، بتوانند توجه مردم را به آثار خود که موضوع شهر در آن پر رنگ است را جلب کنند. این رویکرد یکی از اهداف اصلی جشنواره است. وقتی یک فیلم در این جشنواره انتخاب می شود، به آن پرداخته و در صدر اخبار قرار می گیرد، به شکل اتوماتیک نظر مردم نیز نسبت به آن فیلم جلب می شود در نتیجه تداوم و استمرار این مساله در جشنواره قابل لمس خواهد بود. درباره حضور شهروند در زمان برگزاری جشنواره نیز باید به این مساله اشاره کنم که حتما لازم نیست مردم به سینما بیایند و در ایام برگزاری جشنواره فیلم را تماشا کنند بلکه همینکه در جریان این مساله قرار بگیرند که فیلم هایی برای انتقال مفاهیم و الگوهای زندگی شهری که به نظر می رسد یکی از مشکلات زندگی اجتماعی حال حاضر شهرهاست، ساخته شده و در زمان اکران می توانند آن را در سینما و یا در اپلیکیشن هایی که به منظور نمایش فیلم تهیه شده تماشا کنند، اتفاق بزرگی است که در این حوزه روی می دهد.
آیا شهرداری تهران و به صورت خاص تر موسسه تصویر شهر در حوزه سرمایه گذاری جهت ساخت کارهایی با مضمون شهر برنامه ای دارد؟
بله؛ با توجه به ملاحظه ای که مدیریت شهری جهت استفاده از حوزه مدیا در انتقال مفاهیم شهری و شهروندی دارد و همچنین با توجه به ظرفیت هایی که در مجموعه شهرداری تهران وجود دارد، می تواند در این زمینه سرمایه گذاری کند. کما اینکه ما در سال های گذشته این فرایند را دنبال می کردیم و موسسه تصویر شهر به صورت انبوه از تولید فیلم های سینمایی حمایت و در این پروژه ها مشارکت می کند. اعتقاد داریم ارائه یک تصویر مناسب و واقعی از شهر به درک شهر و زندگی بهتر در شهر برای همه شهروندان موثر و کاربردی است. انتظاری که ما به عنوان مدیریت شهری داریم، این است که این فرایند و مسیر تداوم پیدا کند و یک جریان مستمر شکل بگیرد و با توجه به اینکه جشنواره نوپاست در سال های آتی این اتفاق روی خواهد داد.
آثاری که در این جشنواره انتخاب می شوند و با هم به رقابت می پردازند، در نظر دارند تا شهر را به عنوان یک موجود پویا و زنده به مردم معرفی کنند و بعد از گذشت زمانی این رویکرد به مطالبه فرهنگی شهروندان از حوزه فیلم تبدیل می شود تا چهره بهتری از شهر نشان داده شود. مدیریت شهری به عنوان متولی این بخش چقدر مانیفستی که برای این جشنواره در نظر گرفته را به فیلمسازان القاء می کند تا در نهایت در کارهای سینمایی و تلویزیونی شهروندان شاهد چهره دیگری از شهری که در آن زندگی می کنند باشد و به عبارتی در کنار آسیب ها، فرصت ها را نیز به معرض نمایش بگذارند؟
طبیعتا به مجموعه ای مانند تصویر شهر به عنوان یک کمپانی تولید، پخش و سینماداری در کشور نگاه می شود. به لطف خدا و فرایندسازی هایی که انجام شده مراجعه هنرمندان به این شرکت زیاد است چرا که آنها می دانند برای اینکه تولیدی اتفاق بیفتد بهترین جایی که به صورت تخصصی به این مساله می پردازد، موسسه تصویر شهر است. شاید مدیریت شهری در سال های قبل اقبال و نگاه خاصی به این حوزه نداشت اما مشاهدات ما و جلساتی که با مدیران ارشد شهرداری برگزار می کنیم این بشارت را به ما می دهد که شهرداری در نظر دارد تا حمایت هایی را هم از نظر بودجه و یا کمک های غیر نقدی معطوف به موسسه تصویر شهر داشته باشد. از سوی دیگر هنرمندان نیز به راحتی این مرکز را جهت ساخت کارهای فاخر پیدا می کنند. کما اینکه در طول جشنواره نیز حجم زیادی از طرح ها و ایده هایی به ما ارسال شد و به صورت تخصصی در حال پیگیری آن هستیم. بعد از بررسی پیشنهادات بر اساس پارامترهایی که وجود دارد، در نهایت با تصویب آن وارد فرایند تولید می شویم. برخی از طرح ها نیز مشروط به اصلاح و برخی نیز رد می شوند. به هر حال هر مجموعه تولید کننده اهدافی دارد که بر اساس آن کار را پیگیری می کند.
در حوزه پویانمایی برای اطلاع رسانی در حوزه آموزش های شهری، موسسه تصویر شهر چقدر ورود پیدا کرده است؟
در جشنواره هشتم یکی از بخش های پر طرفدار، بخش پویانمایی بود که ۱۵۰ اثر به رقابت با هم پرداختند که به نظر می رسد آمار خوبی است؛ نکته دیگر این است که مدیریت جدید سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران تاکید جدی در حوزه کودک و نوجوان دارند و به شکل ویژه ای تاکید می کنند که مجموعه های ذیل سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران به حوزه کودک و نوجوان توجه ویژه داشته باشند.
قاعدتا تلویزیون می تواند به عنوان یکی از رسانه ها، آثاری که با هدایت مدیریت شهری تولید می شود را به نمایش بگذارد؛ تعامل شما با تلویزیون برای نشان دادن این آثار به چه صورت است؟
در حوزه سینما این تعامل وجود دارد، چرا که موسسه تصویر شهر یک کمپانی کامل است که حوزه های تولید، پخش و سینما را دارد. پردیس سینمایی ملت سومین پردیس سینمایی کشور است و ارتباط ما در جریان موضوعات سینمایی یک ارتباط تاثیرگذار است. این نکته قابل توجه است که پردیس سینمایی ملت متعلق به شهرداری است. ضمن اینکه پردیس سینمایی آزادی نیز بین شهرداری و حوزه هنری به صورت مشارکتی اداره می شود. بدون شک در حوزه سینما موسسه تصویر شهر حرفی برای گفتن دارد، اما یکی دیگر از رسانه های عرضه محصولات فرهنگی تولید شده، تلویزیون است. خوشبختانه در مدیریت جدید ارتباط خوبی با شهرداری تهران دارند و در ایام جشنواره سه شبکه تلویزیونی به شکل روزانه مراسم ها را پوشش داد. وقتی یک جریان فرهنگی با این سطح حمایت روبه رو می شود، قطعا در بخش های دیگر رسانه ای نیز این رویکرد وجود دارد. گفتمان شهری امروز یکی از مولفه های بزرگ هویت بخشی است. تمامی ارگان هایی که امکان عرضه و پخش دارند بر آنها واجب است که در این فرایند گفتمان سازی شرکت کنند. چشم انداز ما این است که این روند همچنان ادامه دارد، البته در کنار سینما و تلویزیون در نظر داریم تا بخشی از تولیدات را در فضای مجازی مورد استفاده قرار دهیم. به عبارتی بخشی از تولیدات برای بهره برداری در فضای مجازی در نظر گرفته شده است. امیدواریم تصمیمات گرفته شده در مدیریت شهری برای حمایت این جریان به زودی ابلاغ شود و اتفاقات خوبی در این زمینه روی دهد.
انتهای پیام/
نظر شما