انتشار تصاویری از حضور مسئولان مختلف دولتی و اجرایی که متاثر از حضور در منطقه سیلزده، لباسهای گلی به تن داشتند، چند روزی فضای مجازی و شبکههای اجتماعی را متوجه خود کرد و این در حالی بود که با تلاش جمعی و غیرتمندانه بخشهای مختلف به ویژه شهرداری تهران، در کمترین زمان ممکن آثار ناشی از سیل در منطقه امامزاده داوود مدیریت شد. اکنون سوالی در برابر موج رسانهای تخریبی در خدمت به مردم، مطرح است و آن، اینکه اگر مسئولان در منطقه سیلزده حضور پیدا نمیکردند، واکنش رسانهها در برابر انفعال مسئولان چه بود؟ جز اینکه آنگاه به جای کلید واژه «شلوار گلیها»، شاهد موجی از مطالب انتقادی با کلید واژه "خواب ماندگان" بودیم؟ گو اینکه در بوقهای رسانهای مجازی، مدام می شنیدیم "تهران را آب برد، مسئولان را خواب!" و به دفعات مطالبی را منتشر میشد که خوابماندگی و عدم حضور مسئولان را در منطقه سیلزده زیر سوال میبرد!
اینکه جریانات و نگاههای مفرط سیاسی در هر شرایطی به دنبال روزنهای برای القای ناامیدی و ناکارآمدی به مردم با هدفهای مشخص هستتند، یک اصل و واقعیت است که این بار با کلید واژه شلوارگلیها ظهور و بروز پیدا کرده است. اینکه در هر شرایطی چه مسئولان در صحنه باشند و چه در صحنه نباشند، حرفی در رسانهها از آن منتشر میشود تا به فاصله بیشتر مردم و حاکمیت بیانجامد، موضوعی است که ارتباطی با نقدهای سازنده و اثرگذار برای اصلاح امور ندارد و نوک پیکان آن تنها اعتماد مردم را نشانه گرفته است. در چنین شرایطی توجه دقیق به جریانات رسانهای و بهبود سواد رسانهای میان آحاد مردم، شاید تنها نسخهای باشد که بتواند از انحرافات رسانهای جلوگیری کند.
اینکه چرا مسئولان دستگاههای مختلف در جریان سیل اخیر، "خواب" نرفتند تا پلن بعدی موج رسانهای تخریبی سیاسیون را عملی کند، سوالی است که پاسخ آن را افکارعمومی آگاه و بیدار از آنچه در دنیای رسانهها میگذرد، میداند و به یقین تاثیری در مسیر خدمت به مردم نخواهد گذاشت.
نظر شما