بررسی‌های انجام شده توسط اتحادیه حمل‌ونقل همگانی آمریکا نشان داده است که در یک بازه ۲۰ ساله به ازای هر یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در بخش حمل‌ونقل همگانی، سالانه بیش از ۳/۷ میلیارد دلار به تولید ناخالص ملی کشور افزوده می‌شود که حدود ۱/۷ میلیارد دلار از این مبلغ مربوط به اثرات مستقیم و دو میلیارد دلار نیز ناشی از منافع غیر مستقیم بر اقتصاد ملی است. این مبلغ معادل منافع حاصل از ایجاد بیش از ۵۰ هزار شغل جدید برآورد می‌شود.
در این رابطه، حمل‌ونقل عمومی نقش برجسته‌ای در تسهیل دسترسی به مراکز آموزشی، بازار، خدمات بهداشتی و مراکز اقتصادی ایفا می‌کند. توسعه اقتصادی با مفاهیمی مانند تراکم و آلودگی گره خورده است. همچنین در بررسی حمل‌ونقل از دیدگاه محیط زیست واقعیت غیرقابل انکار این است که حمل‌ونقل یکی از بزرگترین عوامل تولید گازهای گلخانه‌ای است. آنچه که روشن است ذکر این مطلب است که نیازهای زیرساختی هزینه بر و منابع مالی محدود هستند. تقاضا برای سرمایه‌گذاری در قسمت اشتغال، بهداشت، آموزش و رفاه و غیره زیاد است. در این بین توجه به اختصاص منابع مالی برای گسترش حمل‌ونقل عمومی نیز لازم است. این بخش می‌تواند در زمینه توسعه محیط زیست شهری با تراکم و جمعیت قابل توجه شهرها و فعالیت‌های اقتصادی فراوان در آن‌ها یک راه حل منطقی محسوب شود. حمل‌ونقل عمومی از یک طرف باعث تردد آسان و روان مسافران می‌شود و از طرف دیگر از توسعه پایدار در محدوده محل زندگی ما پشتیبانی می‌کند. همانند شریان‌ها که خون حیات بخش را به کل بدن می‌رساند، شبکه حمل‌ونقل عمومی نیز می‌تواند این نقش حیات بخش را برای شهرها و ساکنان آن‌ها ایفا کند. این شبکه ارزش فوق‌العاده‌ای برای شهر و ساکنان آن دارد. در میان انواع سیستم‌های حمل‌ونقل همگانی، شبکه اتوبوس‌رانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
اتوبوس برقی
اتوبوس برقی از طریق دو سیم بالاسری انرژی لازم را دریافت می‌کنند. استفاده از این نوع اتوبوس‌ها در مسیرهای پر فراز و نشیب کارایی بیشتری نسبت به اتوبوس‌ها دیزلی داشته و ترمز گرفتن و افزایش سرعت نیز آسانتر است. بعضی از آن‌ها دارای باطری شارژی بوده و با شارژ آن در ابتدا و انتهای مسیر میتوانند مسیرهای کوتاه را بدون اتصال به خطوط بالاسری طی کنند.
مزیت‌های اتوبوس برقی شامل افزایش کارایی اتوبوس به خصوص در سربالایی‌ها، کاهش آلودگی هوا، کاهش آلودگی صوتی و شتاب بالا است.
معایب این نوع اتوبوس شامل آلودگی منظر، عدم امکان استفاده از آن‌ها در همه مسیرها، نیاز به زیر ساخت با هزینه بالا و محدودیت خطوط است.
همچنین میزان مصرف انرژی (میلیون ژول) به ازای هر کیلومتر در اتوبوس‌های دیزل در حدود ۵/۲ برابر اتوبوس‌های برقی است.
نظر شما