اسماعیل عباسی مدرس دانشگاه، عکاس و داور جشنواره شهر آماده درباره نقش عکاسان و خبرنگاران در بحران ها به خبرنگار شهر گفت: البته نباید نقش خبرنگاران و عکاسان را صرفاً به حوادث و شرایط بحرانی محدود کرد. اصولا خبرنگار، عکاس و روزنامه نگار با اطلاعاتی که از طریق نوشتار یا تصویر در اختیار جامعه می‌گذارد جامعه را نسبت به مسائل آگاه و حساس و جامعه را نسبت به تصمیم گیریهایش هشیار می‌کند. اطلاعات خبرنگاران و عکاسان باعث می‌شود که جامعه در شرایط لازم واکنش درست و سریع نشان دهد، از جمله در بحرانها.
او در پاسخ به این سوال که آیا مقامات ذیربط چنین نقشی را برای عکاسان و خبرنگاران در نظر می گیرند گفت: از این نظر مشکلات زیادی در جامعه داریم. متاسفانه جایگاه عکاس برای مدیران تعریف شده نیست. حدود ۱۰ یا ۱۵ سال پیش من و یکی از دوستان با هلال احمر وارد بحث هایی شدیم مبنی بر اینکه وقتی سیل یا زلزله می آید گروه خبری با همان دسته های اول امدادی به منطقه اعزام شوند. به نتایجی هم رسیدیم. اما غالباً مدیریت ها به مسائل دیگری توجه می‌کنند و با خبرنگار و عکاس به شکل سیاسی برخورد می‌کنند.
الان عکاسی در سطح شهر برای عکاسان آسان نیست. البته در خود رسانه‌ها هم گاهی موانعی وجود دارد و مسائل اداری باعث می شود که اعزام خبرنگار و عکاس به محل حادثه با گرفتاریهای اداری مواجه شود در حالی که در شرایط بحرانی به خصوص عکاس و تصویربردار باید در سریع ترین زمان ممکن خود را به محل حادثه برساند و بر این اساس باید در برخی روابط و مناسبات به خصوص در سطح مدیران تجدید نظر شود.
عباسی درباره شهروند خبرنگاران و مردم عادی که در حوادث دوربین به دست هستند گفت این پدیده مانند تیغ دو دم است. اولین باری که با این شکل کار قبل از رواج امروزی آن روبه‌رو شدم وقتی بود که شبکه سی ان ان سامانه ireport را راه انداخته بود. من اولین تصاویر از آتش سوزی های جنگل های کالیفرنیا را در این سامانه دیدم که کار شهروند خبرنگاران بود و نه خبرنگاران حرفه‌ای. این از جنبه‌های مثبت ماجراست که وقتی در منطقه ای اتفاقی می افتد و کسی که در آن منطقه زندگی می‌کند با امکانات خود می تواند به سرعت و حتی پیش از رسیدن عکاس و خبرنگار و تلویزیون عکس ها و مطالبی تهیه و ارسال کند. اما این پدیده کاستی‌هایی را هم در دل خود دارد از جمله اینکه خبرنگار یا عکاس به واسطه آنکه دانش لازم را دارد و از ارزش های خبری مطلع است می‌تواند اخباری درست تر و دقیق تر تهیه کند. اما شهروند خبرنگاران این اطلاعات را ندارند و گاهی مطالبی که تهیه می کنند دارای ارزش کم خبری است یا هنوز نمی‌توان صحت آن را قطعاً تایید کرد.
داور جشنواره شهر آماده درباره تصاویری که به این جشنواره ارسال می شود هم گفت: نکته اول این که این عکس ها باید مستند باشند و به اصطلاح دستکاری نشده باشند. نکته دوم این که تعدادی عکس از موضوع واحد الزاماً مجموعه نمی‌سازد. این که من توی میدان بایستم و دوربین خودم را بچرخانم و تعدادی عکس بگیرم، مجموعه نمی‌شود. مجموعه عکس هدف دارد. اندیشه محوری دارد که در تک تک عکسها باید نمود پیدا کند. هر یک از عکسها مدرکی است برای اثبات آن هدف و اندیشه محوری. گزارشهای تصویری که در رسانه های ما ارائه می شود نیز همین ضعف را دارند.
عباسی بر نوشتن شرح برای عکس ها تاکید کرد و گفت: در بیشتر مجموعه‌های تصویری کپشن نیاز است و بدون آنها عکس ها رسا نخواهد بود برخلاف عده‌ای من اعتقاد ندارم که عکس همه چیز را بیان می‌کند. عکس فقط بر حس بینایی ما اثر دارد و نه دیگر حواس. و خیلی از اطلاعات در عکس دیده نمی‌شود، بنابراین آن اطلاعات گم شده از طریق کپشن یا شرح عکس باید بیان شود.
عکس از ساتیار امامی
نظر شما