در دنیای امروز نبض توسعه اقتصادی و پویایی افراد در زندگی شهری و روستایی در دستان فعالان عرصه حمل ونقل عمومی ایمن اعم از جاده‌ای، ریلی، هوایی و دریایی می‌تپد؛ از این رو همه جوامع سعی دارند برای حفظ بقا در عرصه بین‌المللی صنعت حمل‌و نقل کشورشان را توسعه دهند؛ چراکه حمل‌ونقل یکی از مهمترین ابعاد دستیابی به اقتصاد کارآمد و توسعه پایدار محسوب می‌شود و کشور ما در راستای اجرای اولویت‌ها در بخش توسعه همه‌جانبه و هماهنگی با تحولات و پیشرفت‌های جهانی نیازمند توجه مضاعف در حوزه حمل‌و نقل است.
از این‌رو تمرکز بر بهبود و توسعه زیرساخت‌های این صنعت موجب تحقق توسعه پایدار می‌شود که البته تحقق این امر هم مستلزم مدیریت‌های کلان و کارآمد است تا بتوان با بهره‌برداری از دانش موجود بسترسازی‌های لازم را فراهم کرد. امروزه حمل‌ونقل در کشور بسیار توسعه یافته است و به لحاظ زیرساخت های ریلی در منطقه خاورمیانه در جایگاه نخست قرار دارد؛ اما همچنان نیازمند اصلاحات است و باید بررسی کرد که تا چه اندازه در زمینه بهره برداری موفق است و تا چه میزان نیاز به اهتمام و تدبیرهای ویژه دارد.
کشور ما هم مانند هر کشور دیگری از امکانات زیربنایی حمل‌ونقل دریایی، هوایی و زمینی برخوردار است و از آنجایی که عواقب و تاثیرات انسانی، اقتصادی، زیست محیطی و روحی-روانی در بخش حمل‌ونقل زمینی بسیار زیاد است، این امر نیازمند بازنگری و دقت بیشتر در این عرصه است.
شناسایی نیازهای حمل‌و نقل عمومی کشور اصلی‌ترین راه در جهت آسیب‌شناسی این حوزه است؛ بحث ایمنی نیز یکی از مهمترین مسایل مربوط به عارضه های اجتماعی حمل ونقل در جامعه امروز است، به گونه‌ای که هر ساله در مسیرهای شهری شاهد انواع تصادفات ترافیکی بوده که بیشترین درصد از حوادث شهری را به خود اختصاص داده است. لذا تأمین ایمنی و شناخت عواملی که در این مقوله تاثیرگذار باشند، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود و سختگیری در وضع قوانین و اصلاح مقررات از اصلی ترین مقوله ها در بحث ایمنی به شمار می رود تا افراد ضمن عمل به ضوابط با تمامی اصول نیز آشنا شوند.
نکته قابل تامل و تذکر به مسئولان مربوطه این است که شهروندانی که در شهرها زندگی می‌کنند نیاز به آرامش دارند از این رو باید زمینه‌های لازم از جمله دسترسی راحت‌تر، کاهش ضایعات ترافیکی و مرگ و میر جاده‌ای در بیرون و درون شهرها فراهم شود و از سویی دیگر به تناسب مشکلات ترافیکی، نیاز داریم تاثیرات زیست محیطی ترافیک مانند آلودگی هوا، آلودگی صوتی و آلودگی‌های بصری و روحی-روانی و ...نیز کاهش پیدا کند.
موضوع حائز اهمیت دیگر نیز این است که در خارج از شهرها نیازمند افزایش ایمنی هستیم و این مهم مستلزم آن است که شیوه حمل‌ونقل جاده‌ای و خودرویی را به سمت حمل‌ونقل ریلی سوق دهیم؛ به این منظور که ریل به راحتی و وفور همه جا در دسترس مردم قرار بگیرد؛ اما متاسفانه به دلیل فاصله‌های طولانی ایستگاه‌های ریلی مردم کمتر رغبت به استفاده از خطوط ریلی دارند.
بسیاری از کشورهای موفق دنیا با توجه به نقش مهم حمل‌ونقل ریلی در رشد و توسعه اقتصادی کشور، افزایش سرمایه‌گذاری در بخش ریلی را در دستور کار خود قرار می دهند. حمل و نقل ریلی بهترین، با صرفه‌ترین و مطمئن‌ترین حمل و نقل در جهان شمرده می شود. مصرف سوخت کمتر، آلودگی زیست محیطی و ایمنی بالا از جمله مزیت‌های این حوزه است که اعمال سیاست‌های توسعه‌ای را در این بخش توجیه پذیر می‌کند.
به طور کلی توسعه و ساخت‌وساز نیازمند توجه به وجوه ترافیک و حمل‌ونقل است که در بخش‌هایی از شهر تهران این اتفاق رقم خورده اما هنوز جای کار بسیار دارد و قطعا همکاری مداوم و مناسبتی سازمان‌های متولی کشور با مسئولان اجرایی ذی‌ربط نقش عمده‌ای در فزونی فرازها و نقصان فرودها ایفا خواهند کرد.
انتهای پیام/
نظر شما