براساس طرح جامع تفصیلی سال ۱۳۴۷ دو پل تازه تاسیس در تهران ساخته شد. نخست پل تقاطع بزرگراه های شیخ فضل الله نوری و محمدعلی جناح و بعد از آن پل ستارخان، پلی سه دهانه که در تقاطع بزرگراه شیخ فضل‌الله با خیابان ستارخان قرار دارد. همانطور که دو پل جناح و ستارخان همزمان با یکدیگر در معابر شهری تهران ظاهر شدند، در سال‌های اخیر داستان این دو پل به حدی با یکدیگر گره خورده بود که تغییر و تحول در یکی، تغییر در دیگری را به همراه داشت، تا جایی که همزمان با ساخت پل های تقاطع چندسطحی بزرگراه های شیخ فضل الله نوری و جناح در سال ۱۳۹۲، پل ستارخان به دلیل نداشتن عرض کافی به یک گلوگاه ترافیکی تبدیل شد از همین رو چاره اندیشی برای رفع این معضل به طور جدی در دستور کار مدیریت شهری قرار گرفت.
آن زمان هفت طرح مختلف برای باز کردن گره ترافیک در این پل مطرح شد اما تا در نهایت با در نظر گرفتن جنبه های فنی، اقتصادی و بویژه موارد اجتماعی، طرح تعریض پل بالاترین امتیاز را در بین سایر گزینه ها کسب کرد و به این ترتیب پروژه تعریض پل ستارخان به همراه اقدامات مربوط به بهسازی لرزه ای و مقاوم سازی پل، اواخر سال ۱۳۹۴ به ثمر نشست.
پل ستارخان با مساحت ۹۵۱ مترمربع، از نظر مشخصات فنی، پلی سه دهانه بوده که طول کل عرشه آن به ۱۰۱ متر می رسد. عرض مفید سواره‌رو در هریک از باندهای شرقی و غربی این پل حدود ۱۱ متر بوده که شامل سه لاین عبوری برای تردد خودروهاست. بر اساس مطالعات انجام شده در مرکز مطالعات شهرداری تهران، پل ستارخان از نظر درجه اهمیت از دیدگاه شریان‌های حیاتی در رده پلهای مهم برای تهران به شمار می‌رود و همچنین بر اساس اطلاعات سازمان مدیریت بحران شهر تهران، این پل در رده پلهای بسیار مهم برای تهران است.
خبرنگار: ریحانه جاویدی
نظر شما