«ریکشا» در تهران؟

خوشبختانه یک نوع وسیله حمل‌ونقل در شهرهای ما وجود ندارد که اگر داشت، باعث دردسر زیادی می‌شد. ترافیک کلانشهرهای ایران با مشکلات گوناگونی روبه‌روست ولی حداقل از مشکل تاکسی‌سه‌چرخه‌ها در امان هستیم.  سابقه تاکسی‌سه‌چرخه به ارابه چوبی «ریکشا» می‌رسد که دونفر را سوار  می‌کرد و یک نفر آن را می‌کشید. 

به گزارش شهر، ژاپن قبل از جنگ جهانی دوم، نوع موتوردار آن را ساخت و بعدها ریکشاهای موتور دار نیمه‌فرسوده، به کشورهایی مانند تایلند و فیلیپین فروخته شدند. آمار دقیقی از تعداد تاکسی‌سه‌چرخه‌ها یا همان «توک توک» در دست نیست. گفته می‌شود در هندوستان حدود ۸میلیون ریکشا در حال حرکت است، اما مشخص نیست که این آمار تعداد ریکشاهای گازوئیلی را نشان می‌دهد یا بنزینی یا الکتریکی یا پدالی و دوچرخه‌ای. شرکت موتورسیکلت‌سازی باجاج هند، در سال ۲۰۱۹ حدود ۸۰۰هزار تاکسی‌سه‌چرخه فروخت که این آمار هم دقیق نیست و ظاهرا شامل صادرات آن به خارج از هند نمی‌شود.

از طرف دیگر این هم اعلام شده است که نزدیک به ۲۰۰میلیون وسیله نقلیه دوچرخ و سه‌چرخ در هند وجود دارد که شامل حدود ۸۰درصد کل وسیله‌های نقلیه این کشور هستند. بیشتر این وسایل با موتورهای دوزمانه آلاینده کار می‌کنند. جمع‌آوری و ممنوع کردن این وسایل غیرممکن است؛ زیرا معیشت گروه بزرگی از شهروندان فقیر به آنها بستگی دارد.

قبلا دولت هندبه دلیل آلودگی هوا،  برنامه‌ای برای جایگزین کردن سه‌چرخه‌های بنزینی با گاز سی‌ان‌جی داشت.البته دستکاری موتور و بدنه برای استفاده بیشتر و هزینه کمتر، در این اقتصاد حمل‌ونقل، عادی است. بعد از استقلال هند، تعدادی موتورسیکلت سنگین از سربازان انگلیسی در این کشور باقی ماند که موتورهای قوی و مقاوم داشتند و در نتیجه با جوشکاری و اتصال یدک‌کش، تبدیل به تاکسی‌هایی‌ شدند که ۶نفر مسافر را جابه‌جا می‌کردند و تا سال‌های ۱۹۹۰ میلادی هم مشغول کار بودند.

حالا دولت برنامه‌ای برای تبدیل ۸۰درصد تاکسی‌ سه‌چرخه‌های بنزینی به برقی دارد. راننده‌های فقیر توان مالی این تغییرات را ندارند و قبلا هم در مقابل دیگر برنامه‌های دولتی مانند تعیین کرایه رسمی و نصب مکان‌یاب جی‌پی‌اس، مقاومت‌هایی نشان داده‌اند.از طرف دیگر، فاز اول برقی کردن این دستگاه‌ها هم به بحران کرونا برخورد کرد. پاکستان هم با همین مشکل در شهرهای خود روبه‌روست و تمرکز خود را بر تغییر سوخت ریکشاها به گاز سی‌ان‌جی گذاشته است. در سریلانکا که حدود یک‌میلیون‌و۲۰۰هزار ریکشا دارد، واردات یا تولید ریکشا با موتور دوزمانه ممنوع شده است.

در بعضی  شهرها رنگ‌آمیزی بدنه ریکشا متفاوت است. رنگ آبی برای سوخت گاز یا برق و رنگ زرد و قرمز برای سوخت بنزین و گازوئیل. کامبوج، فیلیپین، تایلند، نپال و بقیه کشورهای آسیایی سیاست‌های مشابه‌ای را در پیش گرفته‌اند تا مشکل دودزا بودن آن‌ها  را کاهش دهند. در این میان چین در حال تولید موتورهای برقی مناسب ریکشا و ایجاد بازار فروش برای خود است. احتمالا بازار بعدی در قاره آفریقا باشد؛ زیرا کشورهایی مانند مصر، سودان، نیجریه و... هم در حال استفاده از تاکسی‌سه‌چرخه هستند. تاکسی سه‌چرخه در کشورهایی مانند عراق هم رونق پیدا کرده است. تا اینجا همه درباره مشکلات آلودگی هوا بود. مسائل ترافیکی و رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی مشکل دیگری است.

تصور اینکه ممکن بود تاکسی سه‌چرخه‌هایی در شلوغی تهران  از چپ و راست حرکت ‌و معضل دیگری به معضلات شهری اضافه کنند ، هم نگران‌کننده است. در این بین، برخی پیشنهاد راه اندازی ریشکا د رتهران را داده‌اند که به نظر می رسد، شهرداری به دلیل مشکلات آن، موضوع را در دستور کار قرار ندهد.

منبع: همشهری

انتهای پیام/

۱۴ آذر ۱۴۰۱ - ۰۹:۱۰
کد خبر: 29257

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 1 + 3 =