پرادوی سفیدرنگی که دو خانم سرنشین آن هستند ماشین‌های شهرداری را تعقیب می‌کند. درهر نقطه‌ای از خیابان که به دامنه کوه‌های کلک‌چال محدود می‌شود دقیقا هرجایی که وانت‌های مسقف متوقف می‌شوند تا برای گرفتن سگ‌های بلا صاحب اقدام کنند از خودرو پیاده می‌شوند و حیوان را فراری می‌دهند. دراین میان عده‌ای هم موبایل به دست از اتفاقاتی که درحال رخ دادن است تصاویری را ثبت و ضبط می‌کنند.
«حامی نما» لفظی است که اکبریان، کارشناس کنترل حیوانات شهری سازمان مدیریت پسماند برای معرفی دو خانم پرادو سوار به کار می‌برد. وی با بیان این‌که حامیان حیوانات کاملا شناخته‌شده هستند و به‌صورت مستقیم با ما در ارتباطند، ادامه می‌دهد: عده‌ای از شهروندان که خود را حامی و دوستدار حیوانات معرفی می‌کنند، تصور می‌کنند که با غذا دادن به سگ‌های بلاصاحب در اطراف بوستان‌ها می‌توانند در فضایی که برای استفاده عموم است از آنها نگهداری کنند.
اکبریان درخصوص حمایت بی‌مورد حامی‌نماها که در روند کار آنان اختلال ایجاد می‌کنند، می‌گوید: با توجه به فراوانی شکایت‌ها از طریق سامانه ۱۳۷ درخصوص حضور سگ‌های بلاصاحب، واحدهای زنده‌گیری در مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران فعالیت می‌کنند. در حال حاضر ۱۰ گروه زنده‌گیری با همراهی ۱۰ متخصص مشغول جمع‌آوری سگ‌های ولگرد در تهران هستند. دراین‌بین مناطق ۱، ۲، ۴، ۵، ۱۵، ۱۸، ۱۹، ۲۱،۲۰و ۲۲ به دلیل جغرافیای خاص و داشتن نقاط حاشیه‌ای و حریم، بیشترین تعداد سگ‌های بلا صاحب را دارند. او با تأکید بر این‌که برای جمع‌آوری سگ‌های بلاصاحب شهر تهران، علاوه بر حامی‌نماها دو مشکل دیگر هم وجود دارد، عنوان می‌کند: رهاسازی سگ‌های ولگرد شهرهای اقماری در تهران و بازار خریدوفروش سگ‌ها در حاشیه تهران از دیگر مواردی است که ما را دچار چالش می‌کند. طرح زنده‌گیری در بوستان جمشیدیه از ساعت ۲ بامداد آغاز شده اما به دلیل مزاحمت‌هایی که این افراد از طریق فراری دادن سگ‌ها ایجاد کرده‌اند عملیات دچار اختلال شده است.
نحوه زنده‌گیری سگ‌ها
درحالی‌که برای مصاحبه در فضای داخلی بوستان جمشیدیه قرار گرفته‌ایم، صدای پارس چند سگ و بعد دویدن نیروهای جمع‌آوری حیوانات به دنبال آنها توجهم را جلب می‌کند. از آقای اکبریان می‌خواهم در مورد نحوه زنده‌گیری این سگ‌ها برای‌مان توضیح دهد. پس از تماس‌هایی که با سامانه۱۳۷ گرفته می‌شود عملیات در مناطق ۲۲ گانه شهرداری آغاز می‌شود. در گام اول کلونی‌هایی که سگ‌های بلاصاحب در آنجا متمرکز شده‌اند شناسایی و سپس از طریق داروی بیهوشی با دوز کم، نیمه هوشیار شده و به پناهگاه آرادکوه انتقال داده می‌شوند. سگ‌های منتقل‌شده به پناهگاه آرادکوه بلافاصله پس از ورود غربالگری (جداسازی سگ‌های نر، ماده و توله) و سپس توسط گروه دامپزشک مستقر معاینه می‌شوند. چنانچه بیماری داشته باشند در قفس‌های جداگانه و انفرادی نگهداری می‌شوند تا روند درمان روی آنها صورت گیرد و اگر هم در سلامت کامل بودند در قفس‌های نر و ماده نگهداری می‌شوند. این توضیحاتی است که اکبریان به‌عنوان ناظر و کارشناس پروژه جمع‌آوری حیوانات شهری از روند زنده‌گیری سگ‌ها ارائه می‌دهد. هنوز صدای پارس سگ‌ها می‌آید و یکی از خانم‌های پرادو سوار و به‌اصطلاح حامی‌نما هم وارد بوستان شده و سعی دارد مجدد آنها را فراری دهد. بچه‌های گروه جمع‌آوری سگ‌ها که لباس‌های خاکی‌رنگ به تن دارند نفس‌زنان به دنبال سگ‌هایی که داروی بیهوشی دریافت کرده‌اند، می‌دوند تا در هرجایی از پارک که روی زمین افتادند آنها را به دوش بگیرند و به ماشین‌های جمع‌آوری منتقل کنند. برای این‌که با حامی‌نماها هم گفت‌وگویی کرده باشم نزدیک ماشین‌شان می‌شوم.
حامی‌نماها از نمای نزدیک
شیشه ماشین پایین است. دو خانم که عینک آفتابی زده و روی خود را پوشانده‌اند مخاطبم هستند. با توجه به پوشش‌شان ترسی هم برای مصاحبه ندارند. پیش از این‌که من سؤال کنم، یکی از آنها که پشت فرمان نشسته باحالتی طلبکارانه می‌گوید: گناه دارند. خون و آه این سگ‌ها شما را می‌گیرد. من هر شب سه بسته ۱۰کیلویی برای این حیوان‌ها غذا می‌آورم. چه آزاری دارند؟ با تعجب نگاهش می‌کنم و می‌گویم: آه؟ کدام خون و آه؟ این سگ‌ها را به آرادکوه می‌برند، غربال می‌کنند و در آنجا نگهداری می‌کنند.
خانم دیگری که کنار او نشسته، می‌گوید: هرگز. به این سگ‌های بی‌زبون غذا نمی‌دهند. یا آنها را می‌کشند یا از گرسنگی تلف می‌شوند. این سگ‌ها هیچ آزاری ندارند. ما انسان‌ها مزاحم زیستن‌شان شده‌ایم.
ادامه می‌دهم: از تماس‌هایی که با سامانه۱۳۷ می‌گیرند و اعلام گزیدگی و مزاحمت سگ می‌کنند، خبر دارید؟ هر دو با هم می‌گویند همه‌اش دروغ است. کسانی که تماس می‌گیرند خودشان سگ‌ها را اذیت می‌کنند و آنها هم برای دفاع از خودشان حمله می‌کنند. سال‌هاست که ما به اینجا می‌آییم و به سگ‌ها غذا می‌دهیم و از نزدیک لمس‌شان می‌کنیم. هیچ کاری با ما ندارند.درمورد این‌که از بیماری‌های واگیردار سگ‌ها اطلاع دارند سؤال می‌کنم و در جواب می‌شنوم سگ هیچ بیماری جزهاری ندارد.دست و پا زدن برای متقاعد کردن‌شان بیهوده است. درحالی‌که سعی می‌کنم از آنها تشکر و خداحافظی کنم به صندوق‌عقب ماشینش اشاره می‌کند و می‌گوید: برو صندوق را بازکن. من‌هرشب سه کیسه ۱۰کیلویی غذا برای سگ‌ها وگربه‌ها می‌آورم. شبی۱۰میلیون تومان!
نزدیک اکبریان می‌روم که در حال تعامل با نیروهایش برای گرفتن سگ‌های نیمه هوشیار است. او متوجه حضور من که می‌شود، سری تکان می‌دهد و می‌گوید: حرف زدن با آنها فایده‌ای ندارد. تفکرات خاص خود را دارند و حتی برای آگاهی از بیماری‌هایی که از سگ به انسان منتقل می‌شود مطالعه هم ندارند!
به گفته کارشناس کنترل حیوانات شهری سازمان مدیریت پسماند، آمار جمع‌آوری سگ‌های بلاصاحب در شش ماه ابتدای امسال حدود ۹۰۰۰ قلاده در سطح مناطق ۲۲گانه بوده است. آمارهای شکایت و تماس با سامانه۱۳۷ هم در شهریور امسال در مقایسه با همین زمان در سال گذشته ۴۴ درصد کاهش داشته است. چراکه علاوه بر جمع‌آوری مستمر سگ‌ها، از واگذاری بدون ضابطه آنها هم جلوگیری شده است. (در گذشته نیمی ازسگ‌های واگذارشده مجددا در شهر رها می‌شدند)
هر سگ گزیدگی یک بیماری هاری
پسر جوانی که لباس خاکی‌رنگ گروه را به تن دارد سگ قهوه‌ای رنگی را به دوش گرفته و سمت ما می‌آید. در حالی از دویدن مداوم و سنگینی باری که همراه دارد نفس هایش به شماره افتاده، هن‌وهن کنان می‌گوید، این یکی ازهمان سگ‌هایی است که داروی بیهوشی گرفته و بالاخره گرفتیمش!
پس از این‌که سگ را در پشت یکی از وانت‌های مسقف سفیدرنگ قرار می‌دهد او را مخاطب قرار می‌دهم و می‌خواهم در مورد سختی‌های کارش بگوید. فارغ از انواع و اقسام بیماری‌ها، حضور سگ‌ها در بوستان‌ها، خیابان‌ها و معابر ناامنی ایجاد می‌کند. هفت سال است در این حوزه فعالیت دارم و شاهد خبرهای ناخوشایندی از گازگرفتگی سگ تا سقط‌جنین زن باردار و افتادن کودک از ارتفاع به دلیل مواجهه آنی با سگ‌های بلا صاحب بوده‌ام. سگ اهلی‌ترین حیوان وحشی است. از ابتدای امسال تاکنون ۸۷۴ مورد سگ‌گزیدگی در مناطق ۲۲ گانه ثبت شده است (به گفته وزارت بهداشت هر گزیدگی سگ یک بیماری هاری محسوب شده و فرد گزیده شده باید واکسن هاری دریافت کند) که همه تبعات قانونی آن به عهده شهرداری است. هزینه جمع‌آوری هر سگ در عملیات ضربتی حدود ۷۰۰هزار تومان است.
منبع: جام جم
نظر شما