به گزارش شهر، طرح ترافیک در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار در سال ۱۲۴۲ خورشیدی با منع ورود چهارپایان باربر به محوطه میدان ارگ یا باغ گلشن به اجرا درآمد. پس از ساخت میدان توپخانه جدید در ارگ سلطنت، توپ مروارید و توپچیان میدان ارگ به توپخانه جدید انتقال داده شد. در وسط میدان ارگ، استخری هشت ضلعی بنا شد، اطرافش را سنگفرش کردند و کالسکه‌رو و بقیه را به فضای سبز اختصاص دادند.
اما عبور و مرور مال‌ها به این محوطه، دردسرساز شده بود و صدای شاه صاحبقرانیه را درآورده بود تا این که بلدیه (شهرداری) چاره‌ای اندیشید و متوجه شد با قیل و داد بر سر صاحب مال و چماق زدن بر سر حیوانات زبان بسته کاری از پیش نمی‌برد.
پس اطراف باغچه را با ستون‌های سنگی و نرده‌های چوبی محصور ساخت و برای ممانعت از رفت و آمد چهارپایان در این میدان، خندق شرقی را پر کرد و روی آن خیابانی ساخت که از توپخانه جدید شروع می‌شد و تا ورودی بازار ادامه می‌یافت. در انتهای خیابان نیز دروازه‌ای به خارج شهر بنا کرد و نام آن خیابان را برای به دست آوردن دل نازک شاه، ناصری (خیابان ناصرخسرو) گذاشت. بدین ترتیب عبور و مرور چهارپایان باربر از محدوده میدان ارگ قطع و نخستین طرح ترافیک ایران و تهران وضع شد.
در واقع از صدقه سری این طرح ترافیک، یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های شهر شکل گرفت؛ خیابانی که نام اولین‌ها را یدک می‌کشد: نخستین بنای مرتفع (شمس العماره)، نخستین مدرسه به شکل و شمایل کنونی، نخستین چاپخانه (چاپخانه معمتدی)، نخستین کتابفروشی‌ها ( نخستین کتابفروشی‌ها در خیابان ناصرخسرو تهران برپا شد که عمده فعالیت‌شان در حوزه کتاب‌های مذهبی و عمومی بود که بعداً با تأسیس دانشگاه در خیابان انقلاب، کتابفروشی‌ها به آن محدوده انتقال یافت.) ،نخستین داروخانه (داروخانه شوروین)، نخستین مرکز فروش داروهای قاچاق و سایر نخستین‌ها.
منبع: کتاب «۱۳ حکایت شیرین از طهران»
نظر شما