علی محمد سعادتی، شهردار منطقه ۱۲ در گفتگوی زنده در صفحه اینستاگرام خود با بیان اینکه محله هرندی (دروازه غار) از پیچیده ترین محله های تهران از منظر مدیریت شهری است که درگیر بسیاری از مشکلات و معضلاتی است که هر کدام به تنهایی می تواند یک محله را به چالش بکشد، گفت: در بحث حوزه های کالبدی شهری، نوسازی و فرسودگی شهری این محله در محدوده بافت فرسوده قرار گرفته و ناپایداری مفرط، املاک رها شده و بلاصاحب، مسائل مالکیتی- اسنادی، مهاجرت و تغییر بافت جمعیتی در این محله نمایان است.
او با بیان اینکه فرسودگی و ناپایداری یک محله ریشه در ابعاد اجتماعی دارد، افزود: بزهکاری، ناامنی، آسیب های اجتماعی و افرادی در معرض این آسیب ها قرار می‌گیرند، همجواری با بازار و انبارگردانی راه حل های مشکلات و معضلات را در این محله پیچیده تر و دستیابی به آنها را دشوارتر کرده است.
سعادتی با اشاره به اینکه این در جنوبی ترین بخش حصار ناصری قرار گرفته که در طی سالهای طولانی نتوانست محرومیت‌زدایی انجام دهد و بافت جمعیتی آن به کیانشهر، منطقه ۱۵ و دهکده المپیک منتقل شدند، ادامه داد: گود هایی در این منطقه قرار داشتند و محله به لحاظ زندگی کیفیت لازم را نداشت. بر همین اساس در سالهای بعد از جنگ تحمیلی بوستان هرندی با پر شدن گود معصومی، بوستان بهاران با پرشدن گود عربها، بوستان خواجوی کرمانی با پر شدن گود انوری شکل گرفت و گود خالو قنبر نیز به بوستان حقانی تبدیل شد.
شهردار منطقه ۱۲ اضافه کرد: حلقه مفقوده در این باره اما سر و سامان دادن به وضعیت بوستانها و محله هرندی بود. چرا که وضعیت این بوستان ها و محله برنامه‌ریزی نشد و کارکرد و نقش بوستانها در مفهوم و کارکرد در محله چندان شفاف نبود که همین مسأله باعث عارضه هایی شد که به تدریج تشدید شده و یک چالش شهری را پدید آورد که از چارچوب محله فراتر رفت و پای افرادی که در منجلاب اعتیاد گرفتار شدند به این دوستان باز شد.
او با بیان اینکه این مشکلات باعث شد که نارسایی و اتفاقات بد از این بوستان مخابره شود و فضای رسانه‌ای منفی در سطح شهر و افکار عمومی پدید آید، عنوان کرد: تقاطع و کانون فقر، فساد و تباهی اثرات منفی خود را روی زندگی محلی گذاشت و گروه‌های بزهکار و شبکه توزیع مواد مخدر، ناامنی اجتماعی ایجاد می کردند.
سعادتی با تاکید بر اینکه نهادهای دیگر متولی مبارزه با این موضوع هستند، توضیح داد: تأمین کیفیت زندگی برای شهروندان در محله اما بر عهده شهرداری است. مساله این بود که شهرداری که این بوستانها را در دهه ۷۰ ساخته بود باید چه اقدامی انجام دهد که به کاهش نارسایی کمک کند.
او با بیان اینکه هر تصمیمی در شهرسازی و ساخت و توسعه عرصه زیستی یک تصمیم خاکستری است و هر تصمیمی در این مورد تبعات مثبت و منفی دارد و نمی‌توان ادعا داشت که این تصمیم درباره بوستان زندگی محله هرندی تصمیمی سفید و اثرات آن کاملاً مثبت است، گفت: شاید اگر امروز در محله هرندی این بوستانها وجود نداشت و گوها پابرجا بود تصمیم به ساخت بوستانی به این وسعت گرفته نمی شد اما با یک متغیر به وجود آمده مواجه بودیم.
شهردار منطقه ۱۲ افزود: به مرور محله از خانواده بومی خالی می شد و این مساله و نارسایی‌ها ریشه در بوستان ها داشت. بنابراین شهرداری تهران تصمیم گرفت مداخله کند تا این مولفه ها را از حالت محلی خارج و کنترل کند.
او با بیان اینکه نظرات مختلفی در این باره مطرح شد، عنوان کرد: بعضی ها معتقد بودند که بوستانها جمع شود و عرصه پدید آمده فرصتی برای نوسازی و بازسازی بافت های مرکزی تهران است. بعضی دیگر معتقد بودند، بخشی از بوستان را نگه داریم و بخشی دیگر از این عرصه را با توجه به همجواری محله هرندی با بازار به کارگاه‌ها، انبارها و تاسیساتی که می‌تواند زمینه اشتغال را فراهم کند اختصاص دهیم. برخی دیگر معتقد بودند کل این مجموعه در اختیار یک نهاد مستقل قرار گیرد و یک بیمارستان بزرگ و یا مجموعه دانشگاهی در آن ایجاد شود.
او اضافه کرد: اما از آنجا که بالغ بر ۲۰ سال این فضا کار کرد زیست محیطی داشته و ۲۴ هکتار درخت و فضای سبز در پالایش و کاهش آلودگی هوا تاثیرگذار است و این محله به دلیل ریزدانگی و فشردگی بافت از لحاظ بوستان بزرگ مقیاس در فقر است، از بین بردن این بوستانها تبعات زیست محیطی به همراه داشت.
سعادتی افزود: باید بررسی می شد که این بوستان چه کمک هایی به بزهکاری و بزهکاران می کند و باید مسیر استفاده و کمک بوستانها به شبکه‌های منفی را مختل می کردیم.
او با بیان اینکه حدود و ثغور بوستانها تعریف شده نبود و کنترل ورود و خروج امکان پذیر نبود، گفت: بوستان زندگی برای ورود افراد مانند پارک شهر دیوار و نرده دارد، بنابراین اگر توزیع مواد مخدر تعدیل شود عطش حوزه‌های بزهکار و قربانیان این حوزه ها برای ورود به بوستان کاهش پیدا می‌کند و بر امنیت بوستان به واسطه حضور مردم افزوده می‌شود و شرایط بوستان به سمتی می‌رود که خدمات کیفی تری به شهروندان محله ارائه دهد.
او بوستان تازه تاسیس زندگی را به مانند کودکی تازه متولد شده توصیف کرد و هشدار داد: اگر به این بوستان بی توجهی شود و به آن رسیدگی نشود و برای آن برنامه‌ریزی فرهنگی دقیق صورت نگیرد، به راحتی به ضد خود تبدیل می شود و به شرایط قبل برمی گردد. به گفته سعادتی به صورت قهری و ارگانیک، در حوزه ای از شهر که نظارت عمومی روی آن بیشتر است، بزهکاری کمتر می شود.
شهردار منطقه ۱۲ در پایان در توضیح شایعه ای درباره این بوستان مبنی بر اینکه باید با کارت شناسایی وارد بوستان شد، گفت: محدودیت ها برای ورود به بوستان با کارت شناسایی مربوط به روز مراسم و افتتاح بود چرا که در یک شرایط کرونایی برگزار می شد و کسانی که دعوت شده بودند با کارت شناسایی اجازه ورود به پارک را داشتند.
خبرنگار: علی سی پی
نظر شما