به گزارش شهر، لفور در یکی از زیباترین مناطق استان مازندران، در شهرستان سوادکوه قرار دارد. لپور نام قدیمی آن است و اگر به این خطه سفر کنید هنوز نام لپور را از بومیان می‌شنوید. این منطقه سراسر سرسبزی و طراوت است. خبری از شلوغی‌های و آلودگی‌های آزاردهنده نیست و می‌توان یک دل سیر از این طبیعت پاک حظ برد. لفور از سمت جنوب به رشته‌کوه‌های البرز، از سمت غرب به منطقه قرآن‌تالار یا بابل‌کنار، از سمت شرق به جنگل‌های بخش زیرآب و جوارم و از سمت شمال به جنگل‌های شیرگاه محدود است.
گشتی در بهشت
منطقه جنگلی لفور در حالی هر ساله میزبان گردشگران بی‌شمار از سراسر کشور و خارج از کشور است که هنوز امکان بسیاری برای توسعه فعالیت‌ها و اجرای طرح‌های گردشگری دارد. برای دوستداران طبیعت و تاریخ، لفور دنیایی از شگفتی‌هاست. می‌توان در دل طبیعت سرسبز قدم گذاشت و از میان درختان راش و ازگیل و انجیلی جنگل بکر و زیبای خربمرد لفور گذر کرد و به هفت آبشار پلکانی آن رسید. صحنه‌هایی رویایی که به شما تجربه قدم زدن در بهشت روی زمین را هدیه می‌کند.
دریاچه‌ای با منظره بی‌نظیر
سد البرز و دریاچه ایجاد شده در پشت آن، یکی از مناطق گردشگری لفور به شمار می‌رود. در دره‌ای سبز و بیکران که با انبوهی از درختان جنگلی احاطه شده، دریاچه‌ای شکل گرفته که می‌توان تصویر این طبیعت زیبا را بر بستر آن تماشا کرد و لذت بی‌پایان برد. در دل این دریاچه مصنوعی زیبا، ماهیان بسیار از جمله زردپر، سرخ باله و سفید پرورش می‌یابند.
زیارت و دیدار مکان‌های مذهبی و مناطق سرسبز شمالی، لذتی دو چندان دارد. آرامش و صفایی که در زیارتگاه‌های این مناطق یافت می‌شود، قابل ستایش است. اگر بمی‌خواهیم از کیف زیارت امامزادگان لفور غافل نمانیم می‌توانیم به دیدار امامزاده سه تن بزرگوار بخش گزو، امام زاده سید محمد ال کیا در منطقه نفت چال و امامزاده سید علی کیا در امام کلا برویم.
منطقه‌ای به قدمت عصر آهن
منطقه زیبای لفور ریشه در تاریخ کهن این کشور دارد. آثار به دست آمده از محوطه سد البرز در لفور، حکایت از آبادانی این منطقه در دوران عصر آهن می‌کند. مطالعات باستان‌شناسان از لفور می‌گوید که مردم این منطقه موفق به دستیابی به روش پیشرفته‌ای از پخت سفال در فرم‌های گوناگون و ذوب فلزات شده بودند.
در این زمینه بخوانید:
روستاهای سرسبز لفور
روستاهای صمیمی و زیبایی در ناحیه جنگلی لفور شکل گرفته‌اند که تاریخی کهن با خود همراه دارند. روستاهای بورخانی، گشنیان، نفت چال، چاکسر، اسبوکلا، گالش‌کلا، میرارکلا، غورک رودبار، امام‌کلا، کالی‌کلا، مرزیدره و عالم‌کلا به همراه چشمه‌سارها، رودها و مناظر بی‌نظیر طبیعی دیگر، بدیع‌ترین چشم‌اندازها را در دل خود جای داده‌اند.
از زیبایی‌های این منطقه رودهای کوچکی هستند که با گذر از میان روستاها و دهستان‌ها به هم می‌پیوندند و رود لفور را شکل می‌دهند. از جمله این رودها می‌توان به آذررود، گتو (کرسنگ رود) و بولک اشاره کرد. رودخانه لفور با عرض حداقل ۱۰ متر و حداکثر ۸۰ متر، منبع مهم آبی منطقه به شمار می‌رود.
نظر شما