به گزارش شهر، از ماسک صورت و محدودیت در تردد تا پر شدن تخت‌های آی سی یو، بخشی از تصاویری مشابه از اثر ویروس کرونا بر همه جهان است، در شرایطی که کشورهای مختلف طی بیش از یکسال گذشته استراتژی‌های مختلفی را برای جلوگیری از انتقال ویروس کرونا اعمال کرده اند؛ اما شناسایی موثرترین راهکار و در عین حال دارای کمترین ریسک بسیار مشکل است؛ چرا که اطلاعات اپیدمیولوژیکی محدودی در مورد تأثیر مداخلات فردی بر عفونتها در دسترس است.
به نوشته وب سایت GAVI که اتحادیه‌ای برای واکسینه کردن کودکان و افراد فقیر در جهان تلاش می‌کند است؛ اکنون محققان دانشگاه استنفورد به یک راه حل ابتکاری درباره کاهش ریسک ابتلا به ویروس کرونا دست یافته اند. بر این اساس با ترکیب مدل‌های انتقال بیماری عفونی با داده‌های حرکتی که از تلفن های همراه افراد در هنگام انجام زندگی روزمره آنها در سطح شهر جمع می شود، محققان تأیید کرده‌اند که رفتن به رستوران‌ها، سالن‌های ورزشی و مکان‌های مذهبی نقش زیادی در افزایش نرخ عفونت COVID-۱۹ دارد. این تحقیق که در مجله نیچر منتشر شده است، برخی از نشانه‌ها را در مورد چگونگی مهار شیوع بیماری، در حالی که آسیب به اقتصاد را محدود می کند، ارائه می‌دهد.
محققان این پژوهش، سوابق تلفن همراه ناشناس را برای ۹۸ میلیون شهروند آمریکایی تجزیه و تحلیل کردند تا حرکت مردم را هنگام رفتن به مغازه ها، رستوران‌ها و سایر اماکن عمومی در طول دو ماه را بررسی کنند. آنها این داده‌ها را به یک مدل اپیدمیولوژیک اساسی وصل کردند که تخمین می‌زند با چه سرعتی ویروس کرونا ویروس گسترش می‌یابد و سپس توانایی این مدل به روز شده در پیش‌بینی عفونت‌های COVID-۱۹ در محله‌های ایالات متحده را با گزارش‌های رسمی موارد COVID-۱۹ یک ماه بعد مقایسه و تأیید می‌کند که به طور دقیق موارد ویروس را پیش بینی کرده است.
در مرحله بعد، تیم از مدل خود برای شبیه سازی سناریوهای مختلف مانند بازگشایی برخی مکان ها در حالی که دیگر مکان‌ها همچنان بسته است، استفاده کرد. با انجام این کار مشخص شد که بازگشایی رستوران با ظرفیت کامل بیشترین میزان آلودگی را به دنبال دارد، پس از آن سالن‌های ورزشی، کافه‌ها، هتل‌ها و متل‌ها هستند. تحقیقات نشان می‌دهد راهبردهای بازگشایی که به طور خاص مکان‌های پر خطر را هدف قرار می دهند ، باید بر اساس برخی محدودیت‌ها انجام شود. این مدل همچنین بینش‌هایی در مورد چگونگی محدود کردن تعداد بازدیدکنندگان در چنین مکان‌هایی بر میزان شیوع ویروس در شهرها ارائه می دهد. به عنوان مثال پیش‌بینی می شد که اشغال ۲۰ درصد حداکثر ظرفیت محل تجمعات سبب کاهش تعداد مبتلایان جدید به بیش از ۸۰ درصد شود.
این تحقیق همچنین ممکن است روشن کند که چرا مردم از محله‌های فقیرتر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به COVID-۱۹ هستند. همراه با این واقعیت که آنها معمولاً کمتر از خانه کار می کنند، فروشگاه های مواد غذایی که برای تهیه کالاهای ضروری به آنها مراجعه می کنند، جمعیت بیشتری نسبت به مناطق ثروتمندتر دارند، به طور متوسط ۵۹ درصد مراجعه‌کنندگان به مغازه ها حدود ۱۷ درصد طولانی تر در آنجا هستند و یک سفر برای خرید در یک محله فقیرنشین تقریباً دو برابر خطرناک‌تر از یک سفر در یک منطقه ثروتمندتر است. به گفته محققان، حمایت از محدودیت‌های دقیق‌تر تعداد بازدیدکنندگان در مکان‌های پر خطر مانند رستوران‌ها و سالن های ورزشی و یافتن راه هایی برای توزیع غذا به مردم در محله های فقیرنشین بدون نیاز به بسته بندی در مغازه‌های شلوغ، می تواند راهکارهای موثری برای کاهش میزان انتقال باشد. همانطور که می توان آزمایشات رایگان و گسترده را در محله‌های پر خطر انجام داد.
منبع: https://www.gavi.org
نظر شما