بسیاری تهران قدیم را با باغهایش نگاشته و به تصویر کشیدهاند؛ منطقهای خوش آب و هوا، سرسبز و پر درخت که بهدلیل قرار گرفتن در مسیر ۷روددره پرآب، قریهها و آبادیهای پاییندست آن، جمعیتپذیر بوده و به همین دلیل امروزه هسته مسکونی شهر تهران در راستای این روددرهها و حول آنها شکل گرفته است. شاید همین شرایط دلپذیری و چشمنوازانه موجب برگزیده شدنش برای پایتختی دوران قاجاریه میشود و از همینجاست که سمفونی غمانگیز باغهای تهران شروع به نواختن میکند.