به گزارش شهر تأثیر عملکرد مخاطرات محیطی در جوامع در حال توسعه بیش از کشورهای پیشرفته است و تجربه نشان داده آسیب پذیری کلان شهرهای کشورهای در حال توسعه فضای امنیتی را در مقیاس ملی تحت تاثیر شدید خود قرار می دهد، که کشور ایران و کلان شهر پایتخت نیز از این مهم مستثنی نیست.
مهم ترین مخاطرات شهر تهران از قبیل آلودگی هوا، اب های سطحی و زیرزمینی زلزله و گسل های تهران، قنات ها، آلودگی صوتی گرد و غبار، سیل و.. بلایایی است که این سالها زندگی در تهران را با دلهره همراه کرده است.
محاصره شدن و قرار گرفتن تهران بر روی گسل‌های مشاء، پارچین (ری)، کهریزک و ... نگرانی در برابر زلزله را دو چندان کرده است. اما به غیر از حوادث غیرمترقبه و طبیعی حوادثی بحرانی است که این روزها دغدغه ساکنین تهران شده است.
۱۲ خرداد سال جاری دود غلیظی در اطراف شهرک شهید بهشتی در شهر ری مشاهده شد که ناشی از آتش‌سوزی در پالایشگاه شهید تندگویان تهران بود.
حادثه ای که با ورود موثر نیروهای سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران به فاجعه ای مانند بیروت تبدیل نشد، اما با تکرار این حادثه آیا قدرت مهار این چنین و جلوگیری از بوز فاجعه ای انسانی وجود دارد ؟
آیا برنامه‌ریزان شهری همچون شهرداری تهران، دولت و مسئولان مربوط با اطلاع از این مخاطرات محیطی و پیامدهای ناشی از آن که به شدت آسیب زا است، سعی در برطرف کردن، از بین بردن و به حداقل رساندن خسارات ناشی از این حوادث برآیند؟
نکته دارای اهمیت دیگر این است به دلیل تمرکز شدید سیاسی اداری، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در مرکزین شهر تهران میزان این آسیب پذیری فوق العاده بیش از دیگر قسمت هاست و از همین رو پرونده ای پیش‌رو مخاطرات تهران و عملکرد ارگانهای مربوطه را بررسی می کند.
نظر شما