به گزارش شهر، مجله تهران شهر شماره ۹ موضوع چیستی تهران را دنبال می کند که هنگامی که ما نام تهران را می شنویم چه چیزهایی در ذهنمان تداعی می شود.
در این شماره نوشتاری از علی خدایی/ حمیدرضا شعیری/حسین جنگی/ ساناز رحیم بیگی/سیدمحمد بهشتی شیرازی/ مصطفی بهزادفر/ حسین ایمانی جاجرمی/میترا فردوسی/مهدی اسدزاده/مائده مرتضوی/امین شول سیرجانی است.
در خلاصه‌ای از این کتاب آمده است؛ همیشه انسان برای زنده ماندن نیاز به خوردن ندارد، گاهی نخوردن راه نجات است.
یک شهر برای رسیدن به تصویر مطلوب همیشه نیازمند ساختن و افزودن نیست، گاهی نساختن و تخریب نکردن هویت یک شهر بهترین روش برای برندسازی آن شهر است؛ زیرا این نساختن عین ساختن است.
وقتی باغی را از تخریب نجات می‌دهی و جلوی ساخت اتوبان یا برجی را می‌گیری، به نوعی در ساختن و حفظ یک باغ نقش داشته‌ای و به جای یک چیز اضافه و آسیب‌زا که برند یک شهر را مخدوش می‌کند، طرف ساختن و ماندن تصویر درست از شهر ایستاده‌ای و شکل دیگری از ساختن را به ذهن ها مخابره کرده‌ای. شکلی که به جای کلنگ‌زدن و بیل کوبیدن قدری فکر کردن و مشارکت گرفتن را توصیه می‌کند؛ یک فکر مرمتگر در برابر یک فکر تخریبگر.
نظر شما