به گزارش خبرنگار شهر، بانک جهانی در بخش شهرهای پایدار در تازه ترین گزارش خود به تاثیر بنگاه‌ها و نهادهای اجتماعی بر بحران‌های همه گیر مانند کرونا پرداخته است. آنطور که در این گزارش آمده است؛ بیشتر دولت‌ها هنگام ابتلا به بیماری همه گیر کرونا غافلگیر شدند. آنها تلاش کردند تا بهترین راه برای مقابله با این ویروس را اجرا کنند از قرنطیه و محدودیت‌های شدید تا وضع پروتکل‌های بهداشتی. اما برای یک فرد عادی در یک خانواده یا جامعه، زندگی باید ادامه می یافت. مردم به غذا، آب، اطلاعات، بهداشت و سایر خدمات نیاز داشتند. آنجا بود که جوامع – گروه‌های محله‌ای و سازمانهای محلی - به کمک آمدند. چیزی که ما معمولاً متوجه نمی شویم این است که بسیاری از این سازمان‌ها بنگاه‌های اجتماعی هستند.
بنگه‌های اجتماعی، شریک دولت‌ها در بحران‌های همه گیر
بر اساس این گزارش؛ از آنجا که شیوع COVID-۱۹ در سراسر آسیا، آفریقا و فراتر از آن بیداد کرده است، بنگاه‌های اجتماعی از ظرفیت موجود، شبکه ها و نفوذ خود برای کار با زنجیره‌های ارزیابی تقاضا و اتصال خانوارها، جوامع و دولتهای محلی (شهرداری‌ها) استفاده کرده‌اند. فعالیت‌های آنها از جمله توزیع سبد غذایی، ماسک صورت و محصولات بهداشتی، اداره آشپزخانه‌ها و انتقال افراد بیمار به بیمارستان ها در محدوده مختلفی بوده است. نمونه های دیگر شامل راه اندازی ایستگاه‌های شستن دست در نقاط ورودی در شهرک‌های غیررسمی و همچنین ارایه کمک مالی به خانوارها و کارگران غیررسمی است که بیشتر تحت تأثیر بحران اقتصادی قرار گرفته اند. مثلا در هند یک بنگاه اجتماعی مستقر در دهلی با بسیج شبکه گسترده داوطلبان و سازمانهای شریک خود، برای بیش از ۲۰ هزار خانواده در سراسر هند جیره و غذا تهیه کرد.
به طور خلاصه، بحران ناشی از COVID-۱۹ وضعیت کشورها و بازارها را بهم ریخته و شرکتهای اقتصادی به عنوان شریک برای حمایت از جوامع و دولتهای محلی وارد عمل شده‌اند. آنها به دلیل تجربه دیرینه خود در ارائه راه حل های جامعه محور و توانایی هدایت منابع حیاتی به جمعیت های غیر متناسب تحت تأثیر یک بحران مانند کرونا، بسیار موثر هستند. از طرف دیگر از آنجا که بنگاه‌ها و سازمانهای اجتماعی حضور گسترده ای در همه مناطق دارند، می توانند پشتیبانی مورد نیاز را در مناطق صعب العبور فراهم کنند.
بانک جهانی در این گزارش گفته است؛ جدا از ارائه کمک های بشردوستانه، بنگاه‌های اجتماعی همچنین روش‌هایی را توصیف کرده اند که از طریق آنها می‌توانند دولت‌ها را در ارائه خدمات ضروری حمایت کنند. به عنوان مثال ، «Life Bank» و «MDaas Global» چندین سایت آزمایش COVID-۱۹ در نیجریه ایجاد کرده اند. برخی سازمانهای اجتماعی هم محتوای آموزشی را از طریق پیامک برای دانش آموزانی که ممکن است به تلفن های هوشمند و اینترنت پرسرعت دسترسی ندارند ارائه می دهند.
کمک به ایجاد فرصت‌های شغلی حتی در شرایط بحرانی
علاوه بر همه این اقدامات، بنگاه‌های اجتماعی با تمرکز در تولید ماسک‌های صورت و ارائه خدمات به مشاغل ضروری فرصت‌های شغلی هم ایجاد کرده اند. توانایی آنها در نوآوری و به حداکثر رساندن تأثیر کرونا بر محیط های کم برخوردار در تلاش های انجام شده برای بهبودی پس از همه گیری گرونا مفید خواهد بود. ابتکارات انجام شده توسط این سازمان‌ها در طی همه گیری، نقش اساسی آنها را در مقابله با چالش های توسعه برجسته و آنها را به عنوان شرکای طبیعی دولت ها تبدیل کرده است.
با این حال بنگاه‌ها و سازمانهای اجتماعی، مانند بیشتر شرکت ها و سازمان‌ها از اثرات COVID-۱۹ نیز رنج می برند. احتمالاً آنها با چالش‌های نقدینگی بیشتری روبرو می شوند و برای زنده ماندن تلاش می کنند. از این رو دولت ها و برخی حامیان باید از نهادهای اجتماعی برای تلاش‌های مداوم به منظور کاهش اثرات بحران‌های همه گیر استفاده و اطمینان حاصل کنند که بودجه کافی برای عملیات آنها تزریق می شود.
منبع: https://blogs.worldbank.org/sustainablecities
خبرنگار: فریبا رحمانی
نظر شما