به گزارش شهر فرشید یزدانی، رئیس انجمن حمایت از حقوق کودکان شب گذشته در گفت و گویی چند جانبه که در فضای مجازی با موضوع عدالت در زیر پوست شهر در بستر شبکه مجازی (کلاب هاوس) برگزار شد، گفت: شهر یک مقوله فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است. در گذشته شهر بیشتر مهندسی می شد اما این دوره مدیریت شهری نگاه اجتماعی پررنگ تر شده است.
انباشت سوم سرمایه برای ثروتمندان در شهر
او افزود: بافت شهر که در فرآیند بلندمدت شکل گرفته است انباشت سرمایه مطرح می کند، انباشت سوم وجود دارد. انباشت اول در تولید، انباشت سوم در امکانات خدماتی و انباشت سوم به صورت جهت دار اتفاق می افتد. انباشت سوم یعنی ارائه خدماتی به افراد متمول. به عنوان مثال هزینه برای ساخت اتوبان صدر و تونل توحید یکی از ناعدالتی هایی مشخص شهر تهران است. این دو پروژه برای کسانی که به لواسان می رفتند ارزش بیشتری به وجود آورد. در حالی که اگر این هزینه در سرویس اجتماعی انجام می شد، شهر شرایط بهتری پیدا می کرد. در این انباشت نوع سوم نابرابری به شدت پیداست. نگاه مهندسی و خودرو محور بر طراحی های شهر تهران حاکم بود. با وجود بهسازی مسیر دوچرخه سواری و... هنوز هم همین گونه و از نوع انباشت سوم است. هزینه های کلان برای پروژه هایی انجام شده که جهت گیری دارد و کسی که در لواسان زندگی می کند می تواند به راحتی به بازار برسد. اما عمده نیروی عمده کار شهر در محورهای شرقی و غربی تردد می کنند با ترافیک بسیاری روبرو هستند.
وجود دستفروشان نشانه حیات شهر است
رئیس انجمن حمایت از حقوق کودکان با اشاره به طبقات فرودست، گفت: هنوز سامانه اجتماعی به شهر نداریم. این باور که دستفروشان نیاز شهری هستند در حیات شهری کار می کنند باید توسعه پیدا کند و باید با چشم اجتماعی به آنها نگاه شود نه نگاه حذف.
فرشید یزدانی با بیان این که در حوزه کودکان بخش هایی نگاه اجتماعی وجود دارد، تاکید کرد: معضل شهری «کودک زباله گرد» یکی از بدترین اشکال است. اما نگاه اجتماعی نه فقط در معاونت اجتماعی بلکه باید در حوزه های دیگر شهرداری نیز وجود داشته باشد. چون ابزارهای اصلی جای دیگر است به عنوان مثال در حوزه پسماند نیز باید این نگاه اجتماعی وجود داشته باشد. اگر قرار است که شهر بدون تبعیض و برای همه داشته باشیم باید به این حوزه های بسیار فنی نیز نگاه اجتماعی داشته باشیم.
او افزود: باید ارزش افزوده ناشی از زباله های شهر به حوزه مسائل اجتماعی اختصاص یابد. این موضوعی است که مدیریت اجتماعی شهر باید به آن توجه داشته باشد تا به مرحله اجرایی برسد. البته نباید مدیریت شهری را از مدیریت کل کشور جدا کرد چون از یکدیگر تاثیرپذیری دارند.
کودکان کار زیر پوست شهر
او در پایان گفت: کودکان کار زیر پوست شهر هستند. دیوارهای بازار را بشکافید و می بینید که کودکان در چه دخمه هایی کار می کنند. درست است که به نگاه اجتماعی در مدیریت شهر تاکید می شود اما در حوزه اجرا مجموعه مدیریت شهری نتوانسته با سیاست شهردار تهران همسویی کامل داشته باشد. در حقیقت شهر برای همه اینجا اتفاق نیفتاده است. چون نتوانستند مقوله های فنی و مهندسی را با حوزه اجتماعی همراه کنند.
نظر شما