احسان رزقیان مقدم، مجری نگهداشت و مقاوم سازی پل و ابنیه سازمان مهندسی و عمران شهر تهران درگفتگو با شهر، با بیان اینکه پل‌ها برای سهولت دسترسی ساخته می‌شوند، افزود: بر مبنای کاربری‌های ایجاد شده تعدادی دسترسی با استفاده از پل‌ها ایجاد می‌شود. ایجاد کاربری‌ها سبب افزایش حجم ترافیک می‌شود که افزایش حجم ترافیک سبب عدم پاسخگویی دسترسی‌های پیشین خواهد شد.
او در ادامه افزود: در این وضعیت باید دوباره ظرفیت دسترسی‌ها را افزایش داد که در این شرایط باید گلوگاه‌ها کاهش یابد. یکی از اقداماتی که سبب کاهش گلوگاه‌ها می‌شود، ساخت پل است.
رزقیان با تأکید براینکه تمامی پل‌های تهران در جهت روان سازی ترافیک ساخته شده‌اند، توضیح داد: تجربه جهانی نیز به همین صورت شکل گرفته اما ساخت پل در بخش‌های بافت فرسوده تهران پیچیدگی‌های خاص خود را دارد.
مجری نگهداشت و مقاوم سازی پل و ابنیه سازمان مهندسی و عمران شهر تهران ضمن اشاره به دو رویکرد ترافیکی و شهرسازی برای ساخت پل، گفت: رویکرد ترافیکی به عبور روان خودروها و ایمنی شهروندان اشاره دارد که در این حالت باید برای روان‌سازی ترافیک، پل ساخته شود و ایمنی عابر پیاده در اقدامات اجرایی درنظرگرفته شود.
او درباره رویکرد شهرسازی، بیان کرد: رویکرد شهرسازی از پل به عنوان عبور دیواره‌ای از وسط شهر و شکاف اجتماعی به نام پایین دست پل و بالا دست پل، یاد می‌کند. بنابراین رویکرد شهرسازی ساخت پل را قبول ندارد.
رزقیان در ادامه توضیح داد: رویکرد برنامه ریزی شهرسازی که بالادست این دو رویکرد است روی جانمایی پل‌ها تأکید دارد. این رویکرد ترافیک و کاربری‌ها را به گونه‌ای مدیریت می‌کند که پل در مرکز شهر قرار نگیرد یا اگر هم در مرکز شهر قرار گرفت روی طراحی معماری و زیبایی‌های بصری پل کار شود.
به گفته این کارشناس عمران؛ پل‌های قدیمی شهر تهران نظیر حافظ-طالقانی که در سال‌های پیش از انقلاب در مرکز شهر ساخته شده‌اند، هیچ کدام شرایط ذکر شده را ندارند.
رزقیان درباره عمر متوسط پل‌ها توضیح داد: عمر متوسط پل قابل افزایش است که البته به عوامل بسیاری از جمله مصالح، روش ساخت، کیفیت سازه، تغییرات آب و هوایی بستگی دارد. اگر پلی با مصالح با کیفیت ساخته شود و عملیات تعمیر و نگهداری به صورت مستمر روی آن انجام شود، عمر پل به بیش از ۱۰۰ سال هم خواهد رسید.
او با بیان اینکه شرایط نگهداشت و مقاوم سازی پل‌ها دو مقوله مجزا است، یادآور شد: مقاوم سازی با توجه به ابلاغ آیین نامه‌ها انجام می‌شود تا تاب آوری پل افزایش پیدا کند. اما نگهداشت براساس پایش سلامت پل صورت می‌گیرد که برمبنای ایرادات و مشکلات پل، تعمیر و نگهداری پل شروع خواهد شد. ممکن است این تعمیر و نگهداری روی آسفالت پل، سازه، اجزای غیرسازه‌ای و ... باشد. اگر تعمیر و نگهداری به موقع روی پل‌ها انجام شود، عمر مفید آن‌ها افزایش چشمگیری خواهد یافت ضمن اینکه هزینه‌های نگهداری نیز کاهش پیدا خواهد کرد.
مجری نگهداشت و مقاوم سازی پل و ابنیه سازمان مهندسی و عمران شهر تهران در پاسخ به این پرسش که چه عواملی به پل‌ها آسیب می‌رساند، گفت: عواملی از جمله تصادفات، تغییرات آب و هوایی، جنس مصالح، همچنین نگهداشت و رفت و روب اگر درست انجام نشود، منجر به خسارت و سبب شکست اجزای سازه‌ای پل می‌شود.
خبرنگار: ملیکا هاشمی
نظر شما