به گزارش شهر به نقل از روابط عمومی مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، جلسه پروژه "تبیین راهبردهای نحوه مداخله در عرصههای چمنکاری فضای سبز شهر تهران متناسب با شرایط کم آبی" در سالن جلسات ساختمان شورای اسلامی شهر تهران برگزار شد.
در این جلسه مهدی بابائی، رئیس کمیته حفاظت و صیانت از باغات شورای اسلامی شهر تهران، فرهاد خسروانی، مدیر گروه مطالعات خدمات شهری مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، مرتضی عاقلمنش و بهزاد بزرگمهر نماینده و معاون سازمان بوستانها و فضای سبز شهر تهران، کاشفی به عنوان دبیر و خداقلی، کارشناس کمیته حفاظت و صیانت از باغات شورای اسلامی شهر تهران حضور یافتند.
در ابتدا فرهاد خسروانی، مدیر گروه مطالعات خدمات شهری، ضمن تأکید بر جدید بودن موضوع پروژه و اینکه تاکنون هیچ گزارش پژوهشی با این موضوع انجام نشده به تشریح اهمیت و ضرورت انجام این پروژه پرداخت.
وی در ادامه به کلیات پژوهش، روششناسی و چگونگی انجام پروژه و جلسات برگزار شده در حین انجام پروژه با حضور نمایندگان سازمان بوستانها و فضای سبز در مرکز اشاره کرد و گفت: پروژه تبیین راهبردهای نحوه مداخله در عرصههای چمنکاری فضای سبز شهر تهران متناسب با شرایط کم آبی، با هدف ارائه راهکارهای بهینه و اصلاح اقدامات یا دستورالعملهای سازمان بوستانها و فضای سبز تهران در عرصههای چمن کاری در چهار مرحله انجام شده است.
در ادامه محمد مطلبی، مجری پروژه و مدرس دانشگاه، با ارائه تجارب بینالمللی در ارتباط با کاهش چمن کاریهای غیرضروری عنوان کرد: بررسیهای انجام شده از تجارب سایر کشورها به ویژه ایالات متحده آمریکا و استرالیا در حوزه جایگزینی و حذف چمن، عموماً معطوف به چمن کاریهای خصوصی بوده و در خصوص عرصههای چمن کاری شده در بوستانها و فضاهای سبز عمومی نیست.
وی در ادامه این جلسه به بررسیهای صورت گرفته در اسناد فرادست و قوانین و مقررات پرداخت و ضمن تشریح تبعات ناشی از کاهش سطوح چمنکاری، اظهار کرد: به منظور تبیین سیاستها و اقدامات لازم برای تحقق راهبرد بهینه، اگر عرصههای چمنکاری حذف شده مطابق برنامه ۵ ساله کاهش سطوح چمنکاری اعلامی سازمان بوستانها حذف شوند و در هیچکدام از عرصههای حذف شده جایگزینی صورت نگیرد، میتوان انتظار داشت پس از اجرای برنامه، مصرف آب سالانه فضای سبز تهران حدود ۲/۱۶میلیون مترمکعب کاهش یابد که با توجه به مصرف سالانه ۱۸۰ میلیون مترمکعبی آب در فضای سبز تهران، ۹ درصد از کل میزان آب مصرفی فضای سبز کاهش خواهد یافت.
وی افزود: اگر ۵۰ درصد از چمنکاریهای حذف شده با درخت یا درختچهها جایگزین شوند و در ۵۰ درصد دیگر جایگزینی صورت نپذیرد، میزان حدودی کاهش مصرف آب سالانه فضای سبز تهران به ۱۱ میلیون مترمکعب خواهد رسید که حدود شش درصد مصرف آب سالانه فضای سبز تهران است.
در ادامه مطلبی با تأکید بر ضرورت اصلاح شیوههای آبیاری، گفت: با افزایش بهرهوری مصرف آب در بخش فضای سبز از طریق کنترل بر میزان و دفعات آبیاری، بدون تغییر در نوع گونهی چمن میتوان با کاهش ۱۰ درصد مصرف آب، حدود ۱۸ میلیون مترمکعب در مصرف آب صرفهجویی کرد.
وی خاطرنشان کرد: با این وجود اهمیت مساله آب در شرایط کنونی و آینده کلانشهر تهران در حدی است که هر اقدامی که باعث کاهش مصرف آب مورد استفاده در آبیاری فضای سبز شود، توجیهپذیر خواهد بود، اما ضرورت هر اقدامی به اندازه میزان تاثیرگذاری آن است.
مجری پروژه به ضرورت بازنگری در احجام چمنکاری غیرضرور در برنامه پنج ساله کاهش چمنکاری توسط سازمان بوستانها اشاره و با ارائه تعریفی جامع از چمنکاری غیرضروری پیشنهاداتی را مطرح کرد و گفت: ضروری است نسبت به ممنوعیت حذف دائمی هرگونه عرصه چمنکاری خارج از تعریف چمنکاری غیرضروری اقدام شود.
مطلبی اظهار کرد: ضمن اینکه کاشت هرگونه چمن جدید در محدودههایی که در این تعریف به عنوان چمنکاری غیرضروری برشمرده شدهاند، ممنوع شوند، اما در سایر محدودهها با تأیید کمیسیون عالی توسعه و بازپیرایی فضای سبز مجاز است.
سارا قبادی، مشاور پروژه و پژوهشگر حوزه محیطزیست، به نتایج حاصل از بررسی و تحلیل نگرش مدیران شهری و متخصصان در ارتباط با چمنکاری در فضای سبز، ترجیحات مردمی و نگرش شهروندان در این خصوص اشاره و اظهار کرد: بر اساس نتایج به دست آمده، در شهر تهران وجود چمن در فضاهایی که کارکرد اجتماعی آن مد نظر بوده، ضروری است و در این فضاها امکان جایگزینی چمن با هیچگونه گیاهی وجود ندارد.
وی افزود: از طرفی به منظور همنوایی شهروندان با تصمیمات مدیریت شهری، میبایست سطح دانش شهروندان را نسبت به قریب الوقوع بودن بحران کم آبی و مسائل مرتبط با آن افزایش داد و تلاش کرد که شرایط درک شده توسط شهروندان منطبق با شرایط واقعی باشد.
در ادامه مهدی بابائی، رئیس کمیته حفظ گسترش باغات و فضای سبز نیز ضمن اشاره به شرح خدمات پروژه گفت: نظر به اینکه پروژه حاضر به درخواست کمیته حفظ گسترش باغات و فضای سبز در دستور کار مرکز قرار گرفته است، لذا پیگیری خروجی این پروژه به عنوان دستورالعمل ابلاغی از سوی سازمان بوستانها و فضای سبز تهران ضرورت دارد.
وی بر ملاحظات فنی و مدیریتی در اصلاح آبیاری فضای سبز و افزایش بهرهوری با نظارت مستقیم یک نفر کارشناس آبیاری به عنوان ناظر آب در هر منطقه شهرداری تأکید کرد و گفت: با توجه به هدر رفت آب به دلیل مشکلات و نواقص موجود در بحث دانش و مهارت و تکنولوژی مناسب در مدیریت و آبیاری فضای سبز، راهکار جامع شامل ارتقای فضای سبز شهری و رفع مسائل موجود در این فضاها متناسب با اقلیم این شهر است.
پیشنهاد انتصاب ناظر آب در مناطق شهرداری
در ادامه این جلسه ضمن تأکید بر لزوم نگهداشت چمن به ویژه در فضاهایی که کارکرد اجتماعی چمن مد نظر است، پیشنهاد شد تا با بهره مندی از قابلیت های سامانه نهال که با هدف هوشمندسازی فرایندهای حوزه مدیریت و نگهداشت فضای سبز راهاندازی شده، در حفظ، توسعه و نگهداشت فضای سبز شهر تهران گام مؤثری برداشت.
همچنین در این جلسه بر رفع نواقص فنی و تکنولوژیکی به منظور اصلاح آبیاری فضای سبز و افزایش بهرهوری آن اشاره شد و در این خصوص پیشنهاداتی از جمله انتصاب یک نفر کارشناس آبیاری به عنوان "ناظر آب" در هر منطقه شهرداری به منظور نظارت بر اجرای دستورالعملهای آبیاری ابلاغی توسط سازمان بوستانها و نظارت بر عملکرد پیمانکاران در زمینه به کارگیری کارگران آموزش دیده در بخش آبیاری فضای سبز مطرح شد.
همچنین، جهت کاهش هدررفت آب پیشنهاد شد همه ساله در بودجه سالانه شهرداری تهران بودجهای مشخص جهت تجهیز ۲۰ درصد از فضای سبز شهر تهران به تجهیزات مدرن آبیاری در نظر گرفته شود.
انتهای پیام/
نظر شما