به گزارش خبرنگار شهر، تهران این کلانشهر بیقرار، سالهاست شاهد رشادت مردانی است که نه برای نام و نشان بلکه برای جان همشهریانشان از همهچیز خود میگذرند. آتشنشانان همان قهرمانانی هستند که وقتی دود و شعله آسمان را سیاه میکند و همه از محل حادثه فرار میکنند، آنها قدم در مسیر معکوس میگذارند؛ به دل خطر میزنند و با قلبی آرام و دستانی استوار به دل حادثه می زنند تا جانهای در خطر را نجات دهند.
یکی از تصاویر فراموشنشدنی این ایثار، قاب ایثار شهید رضا دارابی است؛ آتشنشانی که برای احتمال نجات افراد در دل آتش وارد چاهک آسانسور شد. اما سرنوشت، حکایتی تلخ نوشت؛ آن آتشنشان شجاع در دل تاریکی چاه سقوط کرد و جان خود را از دست داد. این تصویر ماندگار، روایتگر این حقیقت است که آتشنشانان همیشه میان مرگ و زندگی، مرگ را برای خود و زندگی را برای دیگران انتخاب میکنند.
امید عباسی نامی که در یادها همواره زنده است؛ او که در جریان عملیات نجات، ماسک تنفسی خود را از صورت برداشت و بر چهره کودکی در محاصره دود گذاشت. کودک نفس کشید، زنده ماند اما امید به خاک افتاد. او معنای واقعی ایثار را در لحظهای کوتاه اما جاودانه به نمایش گذاشت. چنین صحنههایی است که نشان میدهد قهرمانی فقط در داستانها نیست؛ در همین کوچهها و خیابانها مردانی هستند که نامشان شاید کمتر شنیده شود اما روحشان بزرگترین درس انسانیت است.
و چگونه میتوان از یاد برد فاجعه غمانگیز پلاسکو را؟ روزی که ساختمان فروریخت اما آتشنشانان تا آخرین لحظه ماندند. آنها با شجاعتی مثالزدنی پلهها را بالا رفتند، مردمان گرفتار را به بیرون هدایت کردند و وقتی آتش زبانه می کشید بی محابا بر دل آتش رفته تا جانشان را سپر زندگی دیگران کنند. شانزده نفر از بهترین فرزندان این شهر در پلاسکو جان دادند تا نکند فردی داخل مانده باشد و آتش جانی بستاند. بزرگمردانی که نامشان با واژه "قهرمان" گره خورد.
اما رشادت آتشنشانان تنها در صحنههای بزرگ و خبرساز خلاصه نمیشود. بارها دیدهایم که برای نجات جان کودکی در خانهای کوچک یا رهایی پرندهای گرفتار در بیم کابل ها بیدرنگ وارد عمل شدهاند. این روحیه از خودگذشتگی و نوعدوستی، آتشنشانی را از یک شغل معمولی فراتر برده و آن را به الگویی برای خدمت بیچشمداشت تبدیل کرده است.
در پس این ایثارها خانوادههایی هستند که کمتر دیده میشوند. زنانی که با اضطراب هر بار همسر با فرزندشان را راهی عملیات میکنند و فرزندانی که هر روز با دلهره پدرشان را بدرقه می کنند. آنها با صبر و شجاعت بیصدایشان، پشتوانه قهرمانان آتشنشان هستند و بی انصافی است اگر نامشان در کنار این فداکاران ذکر نشود.
حقیقت روشن این است که این شهر مدیون رشادت های مردانی است که اگر نبودند شعله های حوادث چراغ های خانه های بسیاری را خاموش کرده بود و زندگی هایی را ویران. آتشنشانان نه تنها قهرمانان حوادث، بلکه حافظان اعتماد و همبستگی اجتماعیاند؛ نمادهایی از عشق، ایثار و انسانیت در قلب کلانشهری تهران.
روز آتش نشان گرامی و بر ایثارگران این عرصه مبارک
انتهای پیام/
نظر شما