دهه ۱۹۵۰-۱۹۶۰ میلادی، زمانی بود که مالکیت و استفاده هرچه بیشتر شهروندان از اتومبیل شخصی یکی از نشانه‌های پیشرفت اقتصادی و یکی از شاخص‌های مدرنیته به حساب می‌آمد. شهرها و کشورها از یکدیگر در گشودن راه‌ها و بزرگراه‌ها سبقت می‌گرفتند. گویی فناوری تولید انبوه خودرو، رویای سفری امن و راحت در حریم خصوصی خانواده، از مبدا خانه تا هر مقصد دور و نزدیک، در هر زمان دلخواه شبانه روز را برای اقشار وسیعی از جوامع محقق ساخته بود.
