هوشنگ توکلی یا هوشنگ گلدوز، (زاده ۱۳۲۷ - تهران) بازیگر و کارگردان اهل ایران و همسر فریده سپاه‌منصور است. او بازی در تئاتر را از سال ۱۳۴۶ و همچنین حضور در مقابل دوربین را از سال ۱۳۵۵ با فیلم کوتاه زنده به گور کاری از سیامک بیات تجربه کرد. بازی در سینما را از سال ۱۳۶۴ با خانه ابری به کارگردانی اکبر خواجویی آغاز کرد. وی همچنین مدتی مدیر اداره هنرهای دراماتیک بود.
توکلی در طول دوره فعالیت خود در عرصهٔ هنر و تئاتر، در بسیاری از نمایش‌ها، فیلم‌ها و سریال‌های مختلف حضور داشته است و با بازی‌های قوی و عمیق خود توانسته است جایگاه ویژه‌ای در صحنهٔ هنر ایران برای خود بسازد. او از جمله بازیگران برجستهٔ نسل خود به شمار می‌رود و از آثار معروف او می‌توان به سریال جذاب "زیر تیغ" اشاره کرد.
در پایگاه خبری شهر میزبان هوشنگ توکلی بودیم و گفت‌وگویی صمیمانه با وی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
به عنوان یک شهروند چه نظری درباره مدیریت شهری جدید دارید؟
توجه به روابط اجتماعی و شهروندی هرروز علمی‌تر می‌شود یعنی پشت آن ریاضی، هندسه، فیزیک، فلسفه و... است و خب این کشور هم شرایط انقلابی داشته و هنوز هم شرایط انقلابی خودش را حفظ کرده است. طبیعتا بسیاری از فعالیت‌هایی که مدیران، شوراها و... انجام می‌دهند، در طول زمان یا متوقف می‌شود یا تغییر شکل می‌دهد. در این دوران شهرداری جدید با نیت به سامان رساندن نابسامانی ها وارد عرصه شده، اما مشکلات به جای مانده از گذشته هم پیش روی آنها بوده است که حل و فصل نشده بودند که این کار را سخت تر می کند. من فکر می‌کنم که شاید هنوز زود باشد ما به یک شکل مطلوب در این موضوع برسیم اما دورنماها را که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم ادبیاتی که دارد به کار می‌رود ادبیات سازنده و وحدت گونه هستند. امیدوارم که این ادبیات به نتایج مطلوب هم برسد.
دوست دارید چه تغییراتی در شهر رقم بخورد؟
من معتقد هستم که با توجه به این جمعیت خیلی زیاد که درواقع بین ۱۲ تا ۲۰ میلیون جمعیت در گردش در تهران داریم، اگر دائم از نابسامانی‌ها حرف بزنیم مشکلات را بیشتر می‌کند. اما امیدوارم شاهد چند نمونه از طرح‌هایی که خود شهرداری عقیده دارد اولویت دارد، باشیم.
از تلخ‌ترین و بهترین خاطراتتان به عنوان بازیگر بگویید.
خاطره بد که ندارم مثل سایر مردم زندگی کردیم و کار کردیم. گاهی اوقات شرایط سختی بوده برای کار، گاهی اوقات شرایط آسان تری بوده است. ولی ما هم به عنوان نسل‌های قدیمی توجه داریم که این تغییر نسل‌ها، تغییر در توقعات، زیبایی شناسی و تغییر راهکارها را به دنبال دارد. من فکر می‌کنم که گاهی اوقات باید از آثاری که به خصوص نسل جوان ما دارند تولید می‌کنند، حمایت کرد.
به عنوان بازیگر کدام یک از فیلم‌هایی که در آنها ایفای نقش کردید، ببرای تان جذاب تر است؟
تمام فیلم‌هایی که کار کردم خوب بودند، چون من خیلی کم کار کردم و اگر مطمئن باشم فیلمی نتیجه خوب می‌دهد انتخابش می‌کنم، در غیر این صورت واردش نمی‌شوم. تمام نقش‌ها نزدیک به هم هستند و توانستم با مخاطب رابطه خوبی برقرار کنم. آن کارهایی مرا راضی کرده که مخاطب از آن راضی بوده است. یک رابطه دو طرفه وجود دارد.
از خاطرات کودکیتان بگویید. خاطراتی که در عیدهای نوروز براتون رقم خوردند.
در دوران کودکی ما جمعیت تهران بسیار اندک بود، یعنی با جمعیت کمتر آرامش بیشتر در جامعه حاکم بود. خاطرات ما در دوران قدیم به دلیل آرامشی که وجود داشته، بسیار شیرین و مطلوب است. اما خاطراتی که امروز داریم این‌گونه نیست، با این شلوغی و نابسامانی و جمعیت زیاد و نابرابری درآمدها شاید زیاد برایمان خاطره شیرین به جای نماند. به طور کلی در گذشته آرامشی در روابط خانوادگی و محلی وجود داشت، هنوز برج ها ساخته نشده بودند، خانه ها حداکثر ۲ الی ۳ طبقه بودند، محل بازی بچه ها در کوچه ها تعیین می‌شد و خود بافت شهری و روابط آن دوره، از گرمی برخوردار بود که مراسم آیینی مثل اعیاد، عزاداری‌ها و... را اجرا می‌کردیم. امروزه دنیا شلوغ شده است.
انتهای پیام/
نظر شما