با توجه به بازگشت تحریمهای اقتصادی و تأثیرات گسترده آن بر عرصههای مختلف مدیریت شهری، خدمات عمومی و فعالیتهای اقتصادی، ضرورت دارد که شهرداریها با رویکردی آیندهنگر، منعطف و پایدار، مجموعهای از راهبردهای هماهنگ را در دستور کار قرار دهند. هدف اصلی این راهبردها، صیانت از کیفیت زندگی شهروندان، ارتقای تابآوری شهری و ایجاد مسیر توسعه پایدار اقتصادی-اجتماعی در شرایط محدودیتهای بیرونی است.
در این چارچوب، توجه ویژه به محورهای زیر ضروری است:
۱. تقویت حکمرانی مالی و مدیریت بهینه منابع
طراحی و اجرای نظام بودجهریزی مبتنی بر عملکرد (Performance-based Budgeting) برای افزایش کارایی هزینهها.
اولویتبندی پروژهها بر اساس شاخصهای حیاتی بودن، بازده اقتصادی-اجتماعی و نقش در بهبود تابآوری شهر.
تمرکز بر منابع درآمدی پایدار شهری (نظیر عوارض هوشمند، مالیات سبز، توسعه بازار سرمایه شهری).
کاهش وابستگی به درآمدهای ناپایدار همچون فروش تراکم.
۲. توسعه همکاریهای بینبخشی و مشارکت شهروندی
ایجاد سازوکارهای نهادمند برای مشارکت فعال بخش خصوصی، سازمانهای مردمنهاد و دانشگاهها در پروژههای شهری.
طراحی مدلهای PPP (Public-Private Partnership) جهت تأمین مالی و اجرای پروژههای زیرساختی.
توسعه «مدیریت مشارکتی» (Participatory Governance) از طریق پلتفرمهای دیجیتال و شوراهای محلی برای افزایش حس مالکیت اجتماعی نسبت به تصمیمات شهری.
۳. پشتیبانی از نوآوری، فناوری و اقتصاد دیجیتال شهری
بهرهگیری از فناوریهای هوشمند (Smart City Technologies) در حوزههایی مانند مدیریت حملونقل، پسماند، انرژی و خدمات اجتماعی.
توسعه پلتفرمهای دیجیتال بومی همچون «اسنپبک» برای ارتقای کارآمدی جمعآوری و بازیافت پسماند و کاهش هزینههای عملیاتی.
حمایت از استارتاپهای شهری و اکوسیستم نوآوری در جهت خلق ارزش افزوده و ایجاد فرصتهای شغلی.
۴. تمرکز بر پایداری شهری و کاهش هزینههای عملیاتی
پیادهسازی سیاستهای «شهر سبز» با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر (خورشیدی، بادی، زیستانرژی).
بهینهسازی سیستمهای حملونقل عمومی با تکیه بر سوختهای پاک و حملونقل اشتراکی.
گسترش مدیریت هوشمند زیرساختها (Smart Infrastructure Management) برای کاهش تلفات انرژی و منابع.
تدوین برنامههای مدیریت ریسک شهری بهمنظور افزایش تابآوری در برابر بحرانهای اقتصادی و محیطی.
۵. تقویت ارتباطات راهبردی و اطلاعرسانی شفاف
توسعه «دیپلماسی شهری» برای تعامل سازنده با نهادهای ملی و بینالمللی علیرغم محدودیتها.
اطلاعرسانی شفاف، دقیق و بهموقع در خصوص تصمیمات مدیریتی به منظور افزایش اعتماد عمومی.
بهرهگیری از ابزارهای ارتباطی نوین برای ارتقای آگاهی شهروندان از وضعیت موجود و ضرورت همکاری اجتماعی.
جمعبندی:
در شرایط بازگشت تحریمها، مدیریت شهری ناگزیر از بازآرایی راهبردی در حوزههای مالی، زیرساختی، اجتماعی و فناورانه است. اتخاذ رویکرد حکمرانی هوشمند شهری (Smart Urban Governance) میتواند همزمان سه هدف را محقق سازد:
۱. افزایش تابآوری اقتصادی-اجتماعی شهر،
۲. کاهش هزینهها و ارتقای بهرهوری خدمات،
۳. حفظ و ارتقای سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی.
بنابراین، انسجام و هماهنگی کلیه واحدهای شهرداری در اجرای این راهبردها، شرط لازم برای تضمین پایداری شهری و دستیابی به توسعهای همهجانبه و مقاوم در برابر فشارهای خارجی خواهد بود.
انتهای پیام/
نظر شما