به گزارش خبرنگار شهر، رویداد «کولههای اراده؛ حالِ خوب کودکان دارای معلولیت» صبح روز - سهشنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۴- در فضایی سرشار از شادی و نشاط برگزار شد؛ مراسمی که با حضور علیرضا زاکانی شهردار تهران، حمید صاحب مدیرکل سلامت شهرداری، سالار قاسمی معاون وزیر آموزش و پرورش برگزار شد اما حضور دانشآموزان، خانوادهها و مربیان کودکان توانیاب، حالوهوای متفاوتی به سالن بخشیده بود.
سالن هنوز کاملاً پر نشده بود که نورهای کوچکِ گوشیها، همچون ستارههایی پراکنده در یک آسمان کوچک، در فضای رویداد چشمک میزد. کودکان، خانوادهها و مربیان از دور و نزدیک آمده بودند؛ همه آمده بودند برای چند ساعت حالِ خوب… حالِ خوبی که قرار بود ساختنی باشد؛ همانطور که حمید صاحب، مدیرکل سلامت شهرداری تهران، نخستین سخنران برنامه آن را با صراحت گفت: «حال خوب ساختنی است.»
صدای خندهها، آغاز یک روز متفاوت
برخی کودکان روی ویلچرهای خود کنار سن صف کشیده بودند. در میان آنها پسری دیده میشد که با وجود معلولیت، خواهر کوچکش را با دقت و مهربانی روی پای خود نشانده بود؛ تصویری که شاید بهتر از هر سخنرانی، مفهوم «توانستن» را شرح میداد.
کودکان روی سن؛ با صدایی از جنس اراده
گروه سرود «آوای رقیه» اولین موج شادی را در سالن ایجاد کرد. اجرای کودکانی با نیازهای ویژه شما را ناخودآگاه وادار میکرد به خود یادآوری کنید که استعداد، مرزی نمیشناسد.
درس اراده؛ از نگاه معاون وزیر
سخنرانی سالار قاسمی، معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی، ادامه مراسم را رنگ دیگری داد. او از کودکان با نیازهای ویژه به عنوان «درس اراده» یاد کرد؛ جملهای که در سالن آن روز کاملاً زندگی میکرد.
وقتی که موسیقی، توانستن را بلندتر فریاد میزند
اما نقطه اوج شادی، اجرای زنده گروه موسیقی مصطفی راد بود. از همان اولین نتها، صدای دست زدنها، همخوانی و نورهای لرزان چراغقوهها سالن را تبدیل به یک کنسرت تمامعیار کرد.
مصطفی راد نهفقط خواند، که با بچهها زندگی کرد. چند دقیقهای کنار یک دانشآموز معلول ایستاد و دوشادوش او خواند. شاید زیباترین جملهاش همان بود که گفت: «کاش تا شب فرصت بود؛ کنار شما خواندن یک کیف دیگر دارد.»
راد وقتی پرسید «دلبر زندگی شما کیست؟»، سالن برای چند ثانیه تبدیل شد به یک جغرافیای کوچک از عشق: یکی مادرش را نشان میداد، دیگری پدرش را، بعضی دوست بغلدستیشان را…
خوش و بش شهردار با آیندهسازان ایران
پس از پایان کنسرت، سرود «ای ایران» پخش شد و علیرضا زاکانی، شهردار تهران وارد سن شد. هنگام عبور، دستی آرام بر سر یک پسر کشید و خوش و بشی کرد.
شهردار تهران در سخنانش بر همکاری مدیریت شهری و آموزش و پرورش در ایجاد فرصتهای رشد اجتماعی تأکید کرد؛ سخنانی که مادران و پدران حاضر بر روی سن با او دربارهشان حرفهایی کوتاه ردوبدل کردند.
نقاشی کوچک؛ لبخند بزرگ
پایانبخش سخنان شهردار، رونمایی از پوستر جشنواره «از خواستن تا توانستن» بود. درست پس از آن، دختر هنرمندی که از آغاز در گوشهای مشغول نقاشی بود، اثرش را روی سن آورد. شهردار با لبخند نقاشی را گرفت، خم شد و از او تشکر کرد؛ تشکری که در چهره کودک برق افتخار انداخت.
تجلیل از قهرمانان کوچک و بزرگ
در بخش پایانی مراسم، صحنه میزبان چهرههایی بود که هرکدام روایت متفاوتی از تلاش و استقامت با خود داشتند. ابتدا از طیبه ملکی، همسر شهید رسول ملکی و مادر امیررضا ملکی و سپس از طاهره حیدری، همسر شهید کاظم عزیزی نظرآبادی و مادر حسین عزیزی نظرآبادی تقدیر شد؛ زنانی که نقش دوگانه مادری و پاسداری از یاد شهیدان را سالهاست بر دوش میکشند.
پس از آنان، پژوهشگران جوانی که در عرصه علمی خوش درخشیده بودند روی سن آمدند. مهراوه طباطبایی، نازنین زهرا غلامی و حسن تاجیک، سه رتبه اول کشور در پژوهش همراه با نازنین فرحبخشی و محدثه خالدی مفرد، رتبههای نخست جشنواره نوجوان خوارزمی، تقدیر شدند. سید ابوالفضل حکیمینسب نیز بهعنوان رتبه اول کشوری همین جشنواره مورد تجلیل قرار گرفت.
جمع هنرمندان نیز جلوهای ویژه به مراسم بخشید. سیده تارا حقی با رتبه دوم نقاشی آبرنگ، ریحان غضنفری با رتبه دوم عکاسی و در بخش هنرهای دستی ایدا آهنگری و معصومه سیفی بهعنوان رتبههای اول دوخت تزئینی معرفی شدند. مهدی افشار نیز در رشته معرقکاری رتبه اول کشور را به خود اختصاص داده بود و زهرا توسلی رتبه سوم دوخت تزئینی را کسب کرده بود.
در ادامه، نوبت به استعدادهای ورزشی و هنری رسید. سید امیرسبحان جمشیدی منفرد که رتبه اول کشوری در رشته شنا را به دست آورده بود، در کنار ژینا گرگانی و مانی نیکبخت، برگزیدگان نخست تکنوازی پیانو، مورد تقدیر قرار گرفت. موفقیتهای تحصیلی نیز با حضور امیرمحمد آقایی، نگین صفرزاده و امیرحسین حسینآبادی بهعنوان رتبههای برتر کنکور تکمیل شد.
در پایان، سالن با تشویق ممتد حاضران از امیرحسین بافرانی، قهرمان المپیک ویژه ابوظبی در رشته سوارکاری استقبال کرد و نام هادی مالکی بهعنوان نفر اول مسابقات آوایی و نمایشی در رشته نقاشی اعلام شد. مجموع این تقدیرها، صحنهای ساخت که در آن تلاش و اراده کودکان و نوجوانان به زیباترین شکل ممکن دیده شد.
پس از ثبت عکس یادگاری، زمانی که مسئولان از سن پایین خارج میشدند، شهردار بار دیگر مکثی کنار یکی از بچه ها کرد؛ گفتوگویی گرم و صمیمی.
پایان یک برنامه؛ آغاز یک حال خوب
«کولههای اراده» امروز فقط یک رویداد نبود؛ یک روایت زنده از توانستن بود. از کودکانی که ایستادن را گاهی به معنای نشستن روی ویلچر تعریف میکنند؛ اما انگیزهشان، بلندتر از هر ایستادنی است.
این حال خوب، از دل همین مهربانیهای کوچک و تلاشهای پیوسته ساخته شد؛ همان چیزی که شهرداری تهران وعدهاش را داده بود: فراهم کردن بستری برای یک زندگی انسانی، شاد و مشارکتی؛ برای همه.
انتهای پیام/
نظر شما