به گزارش خبرنگار شهر، فضاهای بی دفاع شهری امنیت اجتماعی شهروندان به ویژه زنان و کودکان را به مخاطره می اندازد. ممکن است زنان در خیابان ها، معابر، پارک ها و مسیر کار و مدرسه، حتی در وسایل حمل و نقل عمومی با انواع آزار یا تهدید به خشونت روبرو شوند.
گاهی این آزار و تهدیدها آنقدر جدی است که احتمال کاهش یا محرومیت زنان از دستیابی به موقعیت های آموزشی و شغلی محروم کند. بالا رفتن احساس ناامنی زنان در شهر، پیامدها و نتایج نامطلوبی را در زندگی آنها و جامعه در پی خواهد داشت و به تبعیت از این ناامنی مهارت های زندگی و اجتماعی در کودکان ناقص شکل خواهد گرفت.
جهت کاهش این مخاطرات در پایتخت شهرداری اقدام به شناسایی و رفع نقاط جرم خیز و فضاهای بی دفاع شهری کرد و در این راستا قریب به ۱۸۰۰ نقطه جرم خیز و بی دفاع در سطح شهر تهران شناسایی شد. با هدف ارتقاء کیفیت فضاها و عرصه‌های شهری به منظور افزایش حضور و فعالیت زنان در شهر و تقویت احساس امنیت آنان در جامعه شهرداری بر آن شد که این نقاط جرم خیز و بی دفاع شهری را ساماندهی دهد. ۱۴۳ نقطه جرم خیز و فضای بی‌دفاع شهری در منطقه ۱۰ و حدود ۱۳۰۰ نقطه بی دفاع توسط شهرداران مناطق ۲۲ گانه رفع شده است.
مناسب سازی و بهسازی فضاهای عمومی شهر اعم از معابر، ایستگاههای اتوبوس و مترو و بوستان ها که گروههای مختلفی را همزمان پوشش می دهد و بستری برای حرکت امن زنان در جهت کاهش اسیب های فیزیکی احتمالی به زنان باردار ، مادران کودک در اغوش گرفته ، به مادران کالسکه به دست و .... است.
تامین امنیت برای زنان بی خانمان
دستورالعمل ارتقای امنیت اجتماعی زنان از طریق رفع فضاهای بی دفاع شهری نیز برای ابلاغ به مناطق تدوین و تهیه شد. طرح شهر امن با هدف مناسب سازی فضاهای شهری برای افزایش امنیت حضور زنان و خانواده ها با شناسایی نقاط بی دفاع شهری آغاز شد و در حال حاضر نیز فاز اجرایی آن در قالب بهسازی این نقاط در حال اجرا است.
در این میان شهرداری حتی از زنان بی خانمان غافل نشد و اقدام به افزایش گرمخانه های مختص زنان کرد تا بستری مناسب در جهت بهبود و پناه گرفتن زنان از آسیب ایجاد شود.
یکی دیگر از مواردی که نیاز به امنیت سازی برای زنان داشت، پارک های جنگلی بود که با تغییر مبلمان و المان های برخی پارک های جنگلی و افزایش روشنایی آنها توسط شهرداری ناامنی پارک های جنگلی بسیار کاهش یافت.
عملیات انجام شده جهت ایجاد امنیت زنان در محله بریانک
منطقه 10 جهت اجرای برنامه های شهرداری برای کاهش معضلات شهری و ایجاد امنیت زنان در شهر به عنوان پایلوت انتخاب شد. بلافاصله معطالعه، بررسی و شناسایی فضاهای بی دفاع شهری با استفاده از ظرفیت مشارکت زنان در محله شروع شد.
در مرحله دوم استخراج و جایابی نقاط بی دفاع شهری در نقشه مشخص شد و طرح و برنامه های مورد نظر به مرحله اجرا رسید. طرح هایی که نیاز به اقدامات بلندمدت و هزینه زیاد نباشد و با تجهیزات موجود در منطقه قابل اجرا باشد در دستور کار قرار گرفت. اقدامات انجام شده در منطقه 10 به شرح زیر است:
35 مورد تامین روشنایی، نصب تابلوهای برق و نصب پرژکتور
5 مورد فنس کشی، دیوارکشی و دیوار چینی
4 مورد حذف زوائد فیزیکی جهت تسهیل در تردد معلولان و سالمندان
3 مورد نصب سرعتگاه و خط کشی عابرپیاده
2 مورد بهسازی ملک های رها شده
2مورد مسدود کردن فضاهای خالی بین دو ملک مسکونی
2 مورد کیوسک نیروی انتظامی و ایجاد دفتر نگهبانی
2 مورد جمع آوری نیمکت، ریختن تراشه های آسفالت جهت ناهموارسازی و جمع آوری مکان های تجمع کارتن خواب ها و نقاط بی دفاع شهری
یک مورد آسفالت و جمع آوری نخاله
یک مورد ایجاد و نصب کرکره برقی
یک مورد تعویض و نصب کفپوش
یک مورد رفع نقص خمیدگی گاردریل های بزرگراه نواب
یک مورد بهسازی خیابان شهید دعوتی
یک مورد مناسب سازی و پیوستگی مسیر عابرپیاده ایستگاه اتوبوس بی آر تی
مهم ترین اقدامات احساس امنیت زنان در شهر تهران
اما شهرداری به منطقه پایلوت خود بسنده نکرده و با همکاری های فراسازمانی اقدام به امن سازی دیگر نقاط شهر برای زنان و دختران تهرانی کرد. در این راستا شهرداری اقدام به بهسازی ۲ هزار نقطه ناایمن و بی دفاع شهری، جهت ایجاد امنیت زنان پایتخت نشین کرد. از جمله این اقدامات:
نور و روشنایی: رفع تاریکی، کم نوری و توزیع نامناسب سامانه روشنایی در تمامی معابر مانند خیابان، کوچه، پل عابر پیاده، پل های سواره و زیرگذر.
ایجاد نظارت اجتماعی: 1) استقلال کانکس با دکه های فروش، 2) حضور پارکبان ها، 3) استقرار کانکس نیروی انتظامی، 4)نصب دوربین های مداربسته در معابر، زیرگذرها، پل های عابر، پارکینگ های ماشین و دیگر فضاهای عمومی
فرم فضا: هارمونی رنگ و شکل جهت ایجاد احساس آرامش و امنیت و ایجاد وانایی در فضا از طریق نصب تابلوهای مسیریابی.
آلودگی دیداری: از بین بردن اغتشاشات بصری در محله و منطقه با هدف کاهش خشونت های شهری در مکان های تجمع معتادان، پاتول های اراذل و اوباش و فضاهای مخروبه و رها شده.
دسترسی به حمل و نقل عمومی: وضوح مسیر در روز و شب و ایجاد دسترسی مناسب و راحت به خدمات حمل و نقل عمومی
کیفیت و امنیت پیاده روها: ایجاد آزادی عمل فرد پیاده برای توقف، مکث، تغییر جهت و تعامل با دیگران.
رویت پذیری مکان: 1) از بین بردن شکاف و محل های مخفی شدن، کنج ها، فضاهای بدون کارکرد و همچنین موانع کاهش دهنده دید در معابر. 2) رفع بوته زارها، پوشش های گیانی، نرده های دیوارها، آلاچیق های مانع رویت پذیری
نظارت اجتماعی: 1) ایجاد کاربری های متنوع نظیر تجارت، اداری و تفریحی در طول روز و شب جهت افزایش نظارت غیر رسمی. 2) توسعه و بهسازی پیاده روها جهت حضور خانواده ا و ایجاد نظارت از طریق مردم در فضا.
رفع ازدحام: کاهش تراکم جمعیت ازدحام از طریق تعریض معابر جهت رفع برخورد فیزیکی افراد و بالا رفتن احساس و امنیت.
نظر شما