بیست و ششم آذر در تقویم رسمی کشور روز ملی حمل و نقل نامگذاری شده است. اما این بهانه، فرصتی برای پرداختن به شرایطی است که در حال حاضر در حمل و نقل تهران وجود دارد و اینکه پایتخت در طلیعه رسیدن به کدام افق قرار دارد؟
۴ رویکرد طی دوره حاضر مدیریت شهری برای حوزه حمل و نقل تهران اتخاذ شده که با رسیدن به آن مشخص شده رویکردهای مناسب و به جایی بوده است.
نخست بحث افزایش کمی؛ در این زمینه شهر تهران سالها از داشتن اتوبوسها و واگنهای مترویی که طبق مصوبات بالادستی باید در این شهر میبوده، محروم ماند. در شهریور ۱۴۰۰ کمتر از هزار اتوبوس فعال در تهران داشتیم و این برای شهری در حد و اندازههای تهران که بالغ بر ۶۰۰ کیلومتر مربع وسعت دارد، یعنی شرایط احتضار اتوبوسرانی. برای درمان این وضع باید چه می کردیم؟ آن هم در سالهایی که تحریم ظالمانه به اوج خود رسیده بود و قیمت هر کالا سوار بر نردبان تزلزل ارز بالا و بالاتر میرفت. در این شرایط ابتدا رویکرد انعقاد قرارداد با شرکتهای توانمند داخلی را به کار گرفتیم. در دو بخش قراردادهای دولتی و شهرداری، ۱۰ قرارداد منعقد کردیم که طی ۴ سال اخیر بالغ بر ۱۴۰۰ اتوبوس ایرانی به تهران رسیده است.
اما برای علاج فوری باید بازار خارجی را نیز فعال می کردیم و چارهای جز این گزینه نبود. در این زمینه توانستیم قرارداد تامین اتوبوسهای خارجی را منعقد کنیم. اما این قرارداد مقدمه رویکرد دوم شهر برای توسعه حمل و نقل عمومی بود. در ادامه رویکرد نخست، در بخش مترو نیز توانستیم ۳۹ کیلومتر خطوط و ۲۰ ایستگاه را به بهرهبرداری برسانیم. در زیرساختها نیز برای نوسازی و توسعه مراکز معاینه فنی تهران گام مهمی برداشتیم که ثمرات آن همه به مردم میرسد.
طی رویکرد دوم اما سراغ گزینه برقیسازی ناوگان رفتیم. طبق آمار نهادهای پایش هوا، حمل ونقل عمومی به واسطه تردد بالای روزانه، بخشی از آلودگی هوا را در شهر منتشر میکند. پس گزینه خرید اتوبوس خارجی را از اتوبوس دیزلی به اتوبوس برقی تغییر دادیم که به زودی در این محل میزان اتوبوسهای وارد خطوط شده به ۵۰۰ دستگاه خواهد رسید. از سویی در بخش نوسازی تاکسیها نیز سراغ گزینه برقی رفتیم تا کمترین آلودگی را برای شهر ایجاد کنند و مطلوبیت را نیز بالا ببریم.
رویکرد سوم اما احیای مهمترین قرارداد حمل و نقلی تاریخ کشور بود. در این بخش، از میانه دهه ۹۰ قرارداد تامین واگنهای متروی تهران و کلانشهرها زمین مانده بود. با کمک دولت توانستیم این قرارداد را احیا کنیم و سهم تهران از واگنهای جدید وارداتی را از ۶۳۰ دستگاه به ۱۰۷۰ واگن برسانیم. طی روزهای پیش رو نخستین بخش از این واگنها وارد کشور میشوند.
رویکرد نهایی نیز احیای تولید ملی در عرصه واگنهای ساخت داخل بود که همین هفته گذشته توانستیم ۲رام از آن را وارد شبکه متروی تهران کنیم و کار تا ساخت ۱۱۳ واگن ساخت داخل ادامه خواهد یافت.
ملاحظه میکنید که افقی روشن پیش روی حمل و نقل تهران و البته کشور قرار گرفته و ثمره آن طی ماههای آتی بیش از پیش کام مردم را روشن خواهد کرد.
انتهای پیام/
نظر شما