به گزارش شهر، مسعود درستی البته یک شرط هم میگذارد؛ «رسیدن به بهرهوری حداکثری در این زمینه، نیازمند پیگیری برنامههای میانمدت و بلندمدت است. ۲نکته اساسی در زمینه میزان کارایی خطوط مترو در هر شهر وجود دارد؛ نخست اینکه راهآهن ریلی درونشهری درصورت بهرهمندی از یک شبکه و همافزایی خطوط مختلف است که راندمان لازم را پیدا میکند. مسئله بعد هم آنکه موضوع اصلی در جذب حداکثری مسافر، فراهم بودن زیرساخت مهمی به نام ناوگان حملونقلی به اندازه و باکیفیت است. اکنون شبکه متروی تهران از این دو ویژگی به شکل مطلوب بهرهمند نیست؛ یعنی اولا ایستگاههای مترو در اقصی نقاط شهر وجود ندارد و دوم آنکه در همین خطوط جاری، نیاز به ناوگان بهتری از لحاظ استانداردهای کمی و کیفی داریم.»
درستی میگوید: «در زمینه ایجاد ایستگاههای فراگیر برای پایتخت، راهی جز حرکت بهسوی ساخت خطوط چهارگانه جدید نداریم تا پراکندگی ایستگاهها، شامل حال تمام مناطق شهر شود. اما در مورد بهرهمندی از تعداد واگنهای مکفی و باکیفیت، قطعا باید افق دید متولیان امر، تکیه بر تولیدات داخلی باشد. درحقیقت منتظر ماندن برای ورود ناوگان از کشورهای دیگر آن هم در دوران تحریمهای بینالمللی، از یکسو بهمعنای دست روی دست گذاشتن بوده و از سوی دیگر فرسوده شدن قطارهای موجود را دربردارد.»
ظرفیتی به نام قطار ملی مترو
بهگفته شهردار تهران؛ نخستین قطار ملی مترو پیش از پایان سال تست میشود. بهگزارش همشهری از قرار معلوم این قطار بهمنماه تأییدیههای اولیه را دریافت میکند. مدیرعامل شرکت متروی تهران یکی از تلاشهای صورت گرفته در همین خصوص را پروژه طراحی و ساخت قطار ملی مترو عنوان میکند و میگوید: «با همافزایی توانمندیهای داخلی، پروژه طراحی و ساخت قطار ملی مترو، مراحل پایانی اخذ تأییدیههای بینالمللی را سپری میکند که سطح داخلیسازی آن ۸۵درصد است؛ یعنی خودمان هم میتوانیم با تکیه بر ظرفیتهای ایجاد شده، به تولید انبوه ناوگان حملونقل ریلی در یک بازه زمانی ۲تا ۶ساله برسیم و نیاز شبکه متروی کلانشهرها به واگن و قطار را تا حدود زیادی برآورده سازیم.»
براساس این گزارش، طبق برآوردهای صورتگرفته، فقط در کلانشهر تهران و برای ۱۰سال آینده، تامین بیش از ۴۴۰۰دستگاه واگن برای سرویسدهی مناسب به مسافران برای خطوط هفتگانه موجود و همچنین خطوط جدید ضروری بوده و این در حالی است که تعداد واگنهای فعلی در حال سیر این شبکه ۱۵۲۳دستگاه است. به این ترتیب میتوان نتیجه گرفت برای تامین واگنهای موردنیاز چارهای غیر از استقبال از تولیدات داخلی و انبوهسازی قطار ملی که استانداردهای جهانی را اخذ کرده باشد، پیشروی دستاندرکاران امر نیست.
مزایای انبوهسازی قطار ملی
قیمت تمامشده ۲۰درصد کمتر از نمونه مشابه خارجی
کاهش قابل توجه هزینههای تعمیر و نگهداری (اورهال)
کاهش ارزبری
ایجاد فرصت و ظرفیت برای صادرات خدمات مهندسی
اشتغالزایی برای ۱۲هزار نفر بهصورت مستقیم و غیرمستقیم در فاز نخست تولید
افزایش میزان اشتغالزایی در سالهای بعد بهصورت تصاعدی و رسیدن به مرز ۳۰هزار نفر
امکان تولید هزار دستگاه واگن در بازه زمانی ۶سال
برای تامین ۸۷۰۰دستگاه واگن مورد نیاز طی ۱۰سال آینده، به جای معطل ماندن و هزینه کردن برای واردات، میتوان روی توان و تولید داخل برنامهریزی کرد.
افزایش بهرهوری مترو، بدون ساخت خطوط و ایستگاههای جدید.
اطلاعات واگنها روی ریل اعداد
۱۵۲۳ دستگاه واگن در خطوط متروی تهران در حال سیر است.
۳۱ درصد حداکثر سطح داخلیسازی (بومیسازی) این تعداد واگن است.
۸۵ درصد سطح داخلیسازی قطار ملی متروست.
۱۱۳ دستگاه قطار ملی مترو پس از اخذ تأییدیه بینالمللی انبوهسازی میشود.
۶۸ درصد (معادل ۱۰۴۴دستگاه) واگن توسط شرکت واگنسازی تهران تولید یا تامین شده است.
۸۷۰۰ دستگاه واگن برای حفظ بهرهوری خطوط متروی کشور طی ۱۰سال آینده نیاز است.
۶۳۰ دستگاه واگن چینی از محل فاینانس خارجی سهم متروی تهران از پکیج ۲هزار واگن وارداتی مربوط به سال۱۳۹۵ است که تاکنون محقق نشده است.
منبع: همشهری
انتهای پیام/
نظر شما