شهرداری تهران دارای کارشناسان و متخصصانی خبره و دارای صلاحیت فنی و مدیریتی فراوان است، کارشناسان شهرداری تهران به واسطه آشنایی با کارهای اجرایی و میدانی از یک سو و تحصیلات دانشگاهی از سوی دیگر به خوبی نظریه و عمل را با هم تلفیق می‌کنند؛ به همین جهت راه حل‌های بدیع و خلاقانه‌ای فراروی مدیران فرادست خود برای حل مسائل شهری تهران می‌گذارند. دکتر محمد امیرآبادی (خدایش رحمت کند) "مدیر کل دفتر پایش،کنترل پروژه و ارزیابی عملکرد شهرداری تهران" با وجود جوانی، از جمله کارشناسان شهرداری تهران بود که آگاهانه و فروتنانه تلاش می‌کرد با درک ساحت و حوزه اجرا از یک سو و نظریه‌ها، اندیشه‌ها و تجارب برنامه‌ریزی شهری از سوی دیگر، به سوی عمل خردمندانه، اثربخش و کارآمد (کار درست را درست انجام دادن) گام بردارد و مأموریت‌های کاری خود را براساس خردجمعی و علمی محقق سازد.
در ابتدای دوره انتصاب مرحوم امیرآبادی به واسطه شناخت قبلی از همدیگر برای امور نظارت، پایش و ارزیابی عملکرد جلسات کارشناسی مشترک بنا به نظر معاون برنامه‌ریزی و سرمایه انسانی جناب آقای دکتر مجید باقری برگزار کردیم؛ محور اصلی و کلیدی جلسات دگردیسی در شاخص‌های پایش و ارزیابی عملکرد شهرداری تهران بود. درآن جلسات تلاش می شود برای یک مدل مؤثر و کارا در حوزه پایش و ارزیابی پیشرفت تهران و همچنین شاخص‌های پیشرفت شهری تهران چاره‌جویی شود، به عبارت روشن می‌خواستیم برای سنجش و مانیتوریگ پیشرفت شهری تهران ضمن توجه به مبانی نظری (جهانی و بومی) براساس مدل نظریه‌ای دقیق به تدوین مجموعه‌ای از شاخص‌ها برسیم، خوشبختانه بخشی از این کار و مطالعات موجود بود.
لذا گزارش‌ها مرتبط با موضوع در مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهری تهران که با دکتر مظفر صراقی، خانم دکترا سحر ندایی طوسی از دانشگاه شهید بهشتی و دکتر اسفندیار زبردست از دانشگاه تهران و سایرین به سرانجام رسیده بود، به طور جدی مورد واکاوی و بررسی قرار گرفت، حتی در جلسه‌ای چند ساعته با حضور برخی از این اساتید، جلسه‌ای به عنوان «تدوین شاخص پیشرفت شهر تهران و مدل سنجش و پایش پیشرفت تهران» با حضور معاونین و کارشناسان دفتر پایش به این موضوع پرداخته شد. خلاصه آن گفت‌وگوها عبارت بود از «لزوم تغییر و دگردیسی در شاخص‌های پایش و سنجش پروژه‌ها و پایش پیشرفت شهری تهران»، حقیقت این است، ما به یک مدل نظری مستحکم و بومی برای سنجش پیشرفت شهری نیازمند هستیم، آن‌چه که ما به عنوان پایش برنامه و ارزیابی عملکرد محقق می‌سازیم، بایستی با یک دگرگونی محتوایی همراه شود.
یکی از بحث‌های کلیدی در حوزه ارزیابی عملکرد معاونت‌ها، مناطق، مراکز، سازمان‌ها و شرکت‌ها و مؤسسات وابسته به شهرداری تهران میزان پایبندی به تحقق طرح جامع شهر تهران و طرح‌های موضوعی و موضعی ذیل آن است، به علاوه آن‌که تحقق مأموریت‌های مندرج در اسناد فرادست هر حوزه از جمله اساسنامه‌ها و مقررات موضوعه یکی دیگر از محورهای ارزیابی و پایش حوزههای ستادی و عملیاتی در شهرداری تهران است. مرحوم دکتر امیرآبادی به خوبی این میسر و مهم را درک می‌کرد و تلاش داشت به تدریج با تغییر در رویه‌ها و فرآیندها مدل و شاخص‌های ارزیابی عملکرد را در شهرداری تهران به سوی این شاخص‌های کارا و مؤثر جهت‌دهی کند.
در یکی از جلسات کارشناسی به درستی بیان کردند که (این تغییر رویه و رویکرد در ارزیابی و پایش بسیار ضرورت دارد، اما به تدریج ضمن آموزش و آگاهی‌بخشی به کارشناسان و مدیران بایستی به تدوین شاخص‌های کاربردی و علمی و با تعبیه زیرساخت‌های مناسب در این مسیر گام برداشت)(نقل به مضمون).
شاخص پیشرفت شهری تهران چیزی فراتر از مدلهای کنونی ارزیابی عملکرد و پایش برنامه است، حقیقت امر این است در این مدل، ابتدا بر اساس اسناد فرادست به تدوین شاخص‌های پیشرفت پایدار پرداخته می‌شود و سپس با بومی‌سازی آن شاخص‌ها و سنجش دوره‌ای آن تلاش می‌شود سیمای تمام‌نمایی از تحولات همه حوزههای مدیریت شهری تهران فراروی مدیران ارشد و سیاستگذار شهری قرار داد. در این مدل تنها به مؤلفه‌های مثل درآمد و اقتصاد توجه نمی‌شود و ضمن توجه به این شاخص‌ها به تحقق پیشران‌های کلیدی و اثربخش پیشرفت شهری نیز توجه می‌گردد، حتی سنجش شاخص‌های ذهنی شهروندان در خصوص طرح‌ها و پروژه‌ها بسیار مهم است.
امروز به تقدیر الهی، دکتر امیرآبادی در بین ما نیست، ولی ادب، اخلاق انسانی، منش خردمندانه و روحیه علم‌پذیری ایشان مانا و ماندگار است. امیدوارم راه و مسیر ایشان با تعقیب دیدگاه و نگرش علمی‌اش توسط سایر همکارن عزیزمان در شهرداری تهران پایدار باشد.
نگر تا چه کاری، همان بدروی
سخن هرچه گویی همان بشنوی
تو تا زندهای سوی نیکی گرای
مگر کامیابی به دیگر سرای
***********************
همان گنج و دینار و کاخ بلند
نخواهد بدن مرترا سودمند
فریدون فرّخ، فرشته نبود
به مشک و به عنبر، سرشته نبود
به داد و دهش یافت آن نیکویی
تو داد و دهش کن، فریدون تویی
فردوسی
نظر شما