سوم اردیبهشتماه، روز بزرگداشت معمار سترگ و دانشمند فرهیخته، شیخ بهاءالدین عاملی، فرصت مغتنمی است برای پاسداشت اندیشههای بلند، ذوق هنری و نبوغ مهندسی مردی که تلفیق علم و هنر را در کالبد شهر و زندگی دمید؛ آنگونه که هنوز طنین گامهای فکریاش در کوچهپسکوچههای فرهنگ و تمدن ما جاری است.
معماری، هنری است که با روح انسان سخن میگوید؛ زبان خاموشی که تاریخ را روایت میکند، فرهنگ را به تصویر میکشد و آینده را بنا مینهد. شهر تهران، این کلانشهر دیرآشنا، در دل خود ردپای شکوه معماری سنتی، اصالت معماری ایرانیاسلامی و در عین حال، چهرهای از معماری مدرن و معاصر را در هم تنیده دارد. از خانههای قاجاری در دل بافتهای تاریخی تا سازههای نوین در گسترهی افق، همگی گواهیاند بر استمرار جانِ معماری در رگهای پایتخت.
بیتردید، در جهانی که پیوسته در گذر است، معماری تنها ابزاری برای سکونت نیست، بلکه تجلیگاه هویت، خلاقیت و آیندهاندیشی یک ملت است. در چنین جایگاهی، رسالت ما در حوزه شهرسازی و معماری، صیانت از میراث گرانسنگ گذشته، همافزایی با هنر معماران معاصر و هدایت اندیشهها به سوی ساخت شهری انسانمحور، پایدار و فرهنگی است.
در این روز فرخنده، با یاد و نام شیخ بهایی بزرگ، بر همهی معماران فرهیخته، شهرسازان فرزانه و هنرمندان خلاق این سرزمین درود میفرستیم و بر این باوریم که راه تعالی شهر، از اندیشهی معمارانه و جان آگاه ایشان خواهد گذشت.
انتهای پیام/
نظر شما